لطفا صبرکنید
33016
- اشتراک گذاری
ما باید به وجود جن معتقد باشیم، گر چه نتوانیم با دلایل علمى و فلسفى آن را اثبات نمائیم؛ زیرا قرآن کریم و رسول خدا و امامان(ع) از وجود آن خبر دادهاند، در قرآن مجید هفت بار لفظ «جان»، و بیست و دو بار لفظ «جن» و پنج بار لفظ «جنّه» و ده بار لفظ شیطان، شیاطین و ابلیس آمده است.[1]
جهت مفهوم شناسی و تعریف جن، به سؤال شمارۀ 138 و برای اطلاع، از خصوصیات جن به سؤالهای 5939 و 792 و 15915 رجوع شود.
آنچه پیرامون سؤال مذکور، از آیات و روایات و کتابهای مختلف به دست آمده این است که:
«جنیان، همانند انسانها بر روی زمین و در این کره خاکی زندگی می کنند و عالم دیگری غیر از عالم انسانها ندارند. بنابراین، آنچه از گیاهان و درختان و دیگر اشیاء در عالم جنیان، تصور شود همین اشیاء و موجودات ریز و درشتی هستند که در کره زمین وجود دارند.»
تنها مطلبی که به سؤال مذکور در مورد جن، ارتباط داشته این است که در روایتی از امام صادق(ع) به نقل از پیامبر اکرم(ص) بیان شده است که:
«خداوند متعال، جن را به پنج صنف و گروه آفریده: گروه اول، مانند باد در هوا هستند. گروه دوم، مانند مارها هستند. گروه سوم مانند عقرب ها هستند. گروه چهارم مانند حشرات زمین هستند. گروه پنجم مانند انسان ها هستند».[2]
پس جنیانی به صورت حشرات و دیگر حیوانات، آفریده شدهاند نه اینکه جنیان دارای عالم دیگری غیر از عالم انسانها باشند و در آن عالم، حشرات و حیوانات دیگری هم با آنها آفریده شده باشد.
بنابر این، آن حیواناتی که در عالم جنیان، تصور شده همان جنیان هستند نه حیوانات دیگر و خلقت تمام جنیان نیز به فرموده پروردگار بزرگ، از آتش است؛ زیرا خداوند متعال به طور مطلق فرمود که ما جن، را از آتش خلق کردیم[3] و این خلق و آفرینش خود را به نوعی از اجنه، منصرف و مقید نفرموده همانگونه که در آفرینش انسان، به طور مطلق، فرموده ما انسان را از گل آفریدیم.[4]
[1]. قرشى، سید على اکبر، تفسیر احسن الحدیث، ج 11، ص 378، بنیاد بعثت، تهران، چاپ سوم، 1377 ش.
[2]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 60، ص 267، ج 87، ص 224؛ حسینى شاه عبدالعظیمى، حسین بن احمد، تفسیر اثنا عشرى، ج 13، ص 340، انتشارات میقات، تهران، چاپ اول، 1363 ش.
[3]. «وَ الجْانَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُوم»؛ و جن را پیش از آن، از آتش گرم و سوزان خلق کردیم، حجر، 27.
[4]. «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْانسَنَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِین»؛ و ما انسان را از عصارهاى از گِل آفریدیم، مؤمنون؛ 12.