یکی از کسانی که توانست جان خود را در راه مکتب امام حسین(ع) فدا کرده و با شهادت خویش نام خود را در میان شهدای کربلا ثبت کند، عمار بن حسان بن شریح بن سعد بن حارثة بن لام از قبیله‌ی طی بود[1] که از مکه در کاروان حسینی حضور داشت،^[2] و در روز عاشورا و در حمله‌ی اول دشمن به شهادت رسید.[3]

در زیارت ناحیه به ایشان درود فرستاده شده است: «السَّلَامُ عَلَى عَمَّارِ بْنِ‏ حَسَّانَ‏ بْنِ‏ شُرَیْحٍ‏ الطَّائِی‏».[4]

در برخی کتاب‌های متأخر عنوان شده است که پدر وی هم از اصحاب امام علی(ع) بود که در جنگ صفین به شهادت رسید.[5]

[1]. رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین ع‏، ص 154، قم، آل البیت ع‏، چاپ دوم‏، 1406ق؛ ابن کلبى، هشام بن محمد، نسب معد و الیمن الکبیر، محقق، ناجی، حسن، ج 1، ص 226، بیروت، عالم الکتب‏، چاپ اول، 1425ق.

[2]. الحسینی الحائری الشیرازی‏، سید عبدالمجید، ذخیرة الدارین فیما یتعلق بمصائب الحسین ع و اصحابه‏، ص 419، قم، زمزم هدایت‏، بی‌تا.

[3]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب ع، ج 4، ص 113، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.

[4]. اقبال الأعمال، ج ‏2، ص  576. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ج 2، ص 576، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، 1415ق.

[5]. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ج 2، ص 822، قم، دلیل ما، چاپ اول، 1379ش.