عمرو (عمر)[1] بن عبدالله جندعی[2] نام یکی از یاران امام حسین(ع) و یکی از شهدای کربلا می‌باشد که روز عاشورا در رکاب حضرتشان به جهاد و مبارزه پرداخت.

بر اساس برخی گزارش‌ها ایشان در همان ساعات ابتدایی نبرد به شهادت رسید.[3] اما گزارش‌های دیگر حاکی از آن است که او در جریان نبرد به شدت مجروح شد و بعد از یک سال بر اثر همان جراحاتی که بر سرش وارد شده بود، به شهادت رسید.[4]

گویا افراد قبیله‌اش او را بعد از زخمی‌شدن از صحنه جنگ خارج کردند.[5]

در زیارت ناحیه این‌گونه از وی تجلیل شده است: «السَّلَامُ عَلَى الْمُرْتَثِ‏ (الَمْرُتَّب‏)[6] مَعَهُ عَمْرِو بْنِ‏ عَبْدِ اللَّهِ‏ الْجُنْدُعِیِ‏».[7]

مرجع ضمیر «معه» در این فراز از زیارت به امام حسین(ع) و یا به شهیدی دیگر به نام «سوار بن ابی‌حمیر فهمی» برمی‌گردد.

[1]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب ع، ج 4، ص 113، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.

[2]. رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین ع‏، ص 156، قم، آل البیت‏ ع، چاپ دوم‏، 1406ق؛ محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیة فی مناقب الأئمة الزیدیة، مصحح، محطوری، مرتضی بن زید، ج 1، ص 212، صنعا، مکتبة بدر، چاپ اول، 1423ق.

[3]. مناقب آل أبی طالب(ع)، ج 4، ص 113.

[4]. تسمیة من قتل مع الحسین(ع)، ص 156؛ الحدائق الوردیة فی مناقب الأئمة الزیدیة، ج ‏1، ص  212.

[5]. الحسینی الحائری الشیرازی‏، سید عبد المجید،ذخیرة الدارین فیما یتعلق بمصائب الحسین ع و اصحابه‏، ص 451، قم، زمزم هدایت‏، بی‌تا.

[6]. ابن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، ج 2، ص 577، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1409ق.

[7]. ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 495، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.