شیخ طوسی در کتاب معتبر رجالی خود، رمیث بن عمرو را از اصحاب و یاران امام حسین(ع) اعلام نموده؛ اما اشاره‌ای به شهادت ایشان نکرده است،[1] اما برخی از دیگر منابع رمیث بن عمرو(عمر)[2] را به عنوان یکی از شهدای کربلا به شمار آورده‌اند.[3]

در زیارت امام حسین(ع) در نیمه‌ی ماه شعبان‏ و اول ماه رجب‏ و همچنین در زیارت علی بن الحسین و سائر شهدای کربلا‏، این‌گونه به وی سلام داده شده است:«السَّلَامُ عَلَى رُمَیْثِ بْنِ عُمَر».[4]

با این وجود، اطلاعات بیشتری از زندگی، نبرد و شهادت این شهید کربلا را در منابع معتبر نیافتیم.

[1]. شیخ طوسی، محمد بن حسن، الابواب(رجال طوسی)، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 100، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1427ق.

[2]. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج 2، ص 714، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1409ق؛ شهید اول، محمد بن مکی، المزار فی کیفیة زیارات النبی و الأئمة(ع)، ص 152، قم، مدرسه امام مهدی(عج)، چاپ اول، 1410ق؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 44، ص 199، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.

[3]. ابن شهر آشوب مازندرانی،مناقب آل أبی طالب(ع)، ج 4، ص 78، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.

[4]. الاقبال بالاعمال الحسنة، ج 2، ص 714؛المزار فی کیفیة زیارات النبی و الأئمة(ع)، ص 152.