از جمله قواعد در تلاوت قرآن کریم آن است که هنگام وقف باید حرف آخر کلام با سکون خوانده شود، هر چند دارای حرکت باشد؛ مثلا آیه‌ی «الرَّح۟منِ الرَّحیمِ» هنگام تصمیم به وقف و نخواندن ادامه جمله، با سکون و به صورت «الرَّح۟منِ الرَّحیم۟» خوانده می‌شود. پس کسی که آن‌را رعایت نکند، می‌گویند «وقف به حرکت» انجام داده است.[1]

از سوی دیگر، هرگاه حرف آخر کلام با سکون خوانده شود، لازم است کمی مکث نمود و وصل‌نمودن بدون فاصله آن به کلام بعدی صحیح نیست؛ مثلا چنانچه در آیه‌ی «الرَّح۟منِ الرَّحیمِ» حرف میم در کلمۀ «الرَّحیم۟» با سکون خوانده شود، باید کمی مکث نمود و چسباندن آن به آیه‌ی بعد «مالکِ یومِ الدِّین» صحیح نیست. پس کسی که آن‌را رعایت نکند، می‌گویند «وصل به سکون» انجام داده است.[2]

حال، سؤال این است که آیا رعایت این قاعده در نماز، واجب است؟ و اگر کسی آن‌را رعایت نکرد نمازش باطل است؟

در پاسخ باید گفت: مراجع تقلید رعایت «وقف به حرکت» و «وصل به سکون» را در نماز -بنابر احتیاط- مستحب می‌دانند.[3] هرچند گروهی از فقها رعایت این احتیاط را واجب شمرده‌‌اند[4] که بر اساس این نظر، نمازگزاری که آن‌را رعایت نکند نمازش باطل است.

[1]. ر. ک: امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده، بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 1، ص 554 - 555، مسئله 1004، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق.

[2]. ر. ک: همان.

[3]. همان، ص 554.

[4]. حضرات آیات اراکى، خوئى، گلپایگانى، صافى، مکارم و نورى؛ آیت الله مکارم: در نماز، بنابر احتیاط واجب نباید وقف به حرکت انجام داد، ولی رعایت وصل نکردن با سکون، بنابر احتیاط مستحب است.