نخست باید گفت، تسبیحات فاطمه زهرا(س) از ذکرهایی است که توصیه‌های فراوانی به انجام آن شده و روایات معتبر فراوانی از فریقین در مورد آن وجود دارد؛ از این‌رو نباید از آن غفلت کرد و به تدریج اذکار دیگری را جایگزین آن نمود.

با این وجود؛ اما می‌توان از دعاها و اذکار دیگر -که شاید دارای سندهایی با اعتبار کمترباشند- نیز بهره جست، به شرط آن‌که محتوایش با آموزه‌های دینی مخالف نباشد.

با ذکر این نکته به پرسش برمی‌گردیم.

در برخی منابع از امام علی(ع) نقل شده است که به براء بن عازب فرمود: آیا می‌خواهی چیزی را به تو بیاموزم که اگر آن‌را انجام‌ دهی از اولیای خدا خواهی بود؟! براء گفت: بلی ای ولی خدا! امام(ع) به او فرمود: این تسبیحات را بعد از هر نماز بگو: ده مرتبه «سبحان الله»، ده مرتبه «الحمد لله»، ده مرتبه «الله اکبر»، و ده مرتبه «لا اله الا الله».

امام(ع) در ادامه به برکات این ذکر اشاره می‌فرمایند:

هرکس این تسبیحات را بعد از هر نماز بخواند، خداوند هزار بلای دنیایی را از او دور می‌کند که آسان‌ترین آن بازگشت از دین است. و در آخرت نیز برای او هزار جایگاه آماده می‌کند که یکی از این جایگاه‌ها هم‌نشینی با رسول خدا(ص) خواهد بود.[1]‏

این روایت در منبعی قابل استناد -اما بدون ذکر سند- آمده است. و از آن‌جا که حاوی ذکرهایی است که در دعاها و اذکار دیگر -از جمله تسبیح حضرت زهرا(س)- وجود دارد، رویکرد دانشمندان دینی در این‌گونه موارد، پذیرش و عمل به آن است. و با توجه به این‌که تعداد تسبیحات موجود در آن، چهل عدد بوده و کمتر از تعداد تسبیحات حضرت زهرا(س) است، در مواردی که انسان فرصت کمتری دارد، می‌تواند از این تسبیحات استفاده کند و در زمان‌های دیگر و در صورت تمایل، هر دو ذکر را انجام دهد و می‌دانیم که هر ذکری شایسته پاداش است.

[1]. قطب الدین راوندى، سعید بن هبة الله، الدعوات سلوة الحزین، ص 49، قم، مدرسه امام مهدى(عج)، چاپ اول، 1407ق. «وَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع لِلْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ أَ لَا أَدُلُّکَ عَلَى أَمْرٍ إِذَا فَعَلْتَهُ کُنْتَ وَلِیَّ اللَّهِ حَقّاً قُلْتُ بَلَى یَا وَلِیَّ اللَّهِ قَالَ تُسَبِّحُ اللَّهَ فِی دُبُرِ کُلِّ صَلَاةٍ عَشْراً وَ تُحَمِّدُهُ عَشْراً وَ تُکَبِّرُهُ عَشْراً وَ تَقُولُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَشْراً یَصْرِفُ اللَّهُ تَعَالَى عَنْکَ أَلْفَ بَلِیَّةٍ فِی الدُّنْیَا [أَیْسَرُهَا] الرِّدَّةُ عَنْ دِینِکَ وَ یَدَّخِرُ لَکَ فِی الْآخِرَةِ أَلْفَ مَنْزِلَةٍ أَیْسَرُهَا مُجَاوَرَةُ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ ص».