فرازی از قرآن کریم به وجود نهرهایی از عسل در بهشت اشاره می‌فرماید:

«مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِیهَا أَنْهَارٌ مِنْ مَاءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ وَ أَنْهَارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى ... »؛[1]

از ویژگی بهشتى که به پرهیزگاران وعده داده شده آن است که در آن نهرهایى جریان دارد از آبی فاسد نشده، از شیرى که طعمش دگرگون نشده، از شرابی که آشامندگانش لذت می‌‏برند، از عسل خالص و ...

در بیان این آیه، ابتدا باید گفت که نعمت‌های آخرت و نیز قوانین حاکم بر آن جهان را نباید با ویژگی‌ها و قواعد حاکم بر این دنیا مقایسه کرد:

«یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ»؛[2] روزى که زمین، به زمینى دیگر و آسمان‌ها به آسمان‌هاى دیگری تبدیل شده و مردم در پیش‌گاه خداى یگانه مقتدر حضور می‌یابند.

«إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ، وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ، وَ إِذَا الْجِبالُ سُیِّرَتْ ...»؛[3] هنگامی که خورشید تابان تاریک شود، و هنگامی که ستارگان تیره و بی‌نور شوند، و در آن هنگام که کوه‌‌ها به حرکت درآیند، و ...

 این آیات به روشنی بیان می‌کند که خورشید، ستارگان، کوه‌‌ها و دریا‌ها دگرگون می‌شود، و زمین و آسمان و تمام قوانین کنونی آن تغییر کرده و هیچ چیزی مانند الآن نیست.

بنابر این نباید چنین ابهامی به وجود آید که عسل با توجه به غلظتش، برای جریان در رودها و نهرهای بهشتی نیاز به آن دارد که در شیبی 70 درجه قرار داشته باشد؛ زیرا این موضوع تنها با توجه به جاذبه زمین -و نه تمام جهان هستی- می‌باشد و در همین دنیا نیز این قاعده تنها در سطح کره زمین کاربرد داشته و در دیگر ستارگان ممکن است، وضعیت به‌گونه‌ای دیگر باشد!

از آن فراتر، حتی در کره زمین نیز مواردی را مشاهده می‌کنیم که مخالف قواعد اولیه جاذبه است و به عنوان نمونه، آب‌ها همواره باید به سوی پایین حرکت کنند، اما در فرایند جزر و مد، آب تمام اقیانوس‌ها و دریاها به سمت بالا کشیده می‌شود!

خدایی که چنین قدرتی دارد، می‌تواند نهر عسل را در مسیری بدون شیب و یا حتی به سمت بالا حرکت دهد.

گفتنی است که قرآن کریم بهشت را هم با نعمت‌های مادی مانند نهرهای یادشده توصیف کرده و هم با نعمت‌های روحانی؛ اما این‌ که بیشتر از ویژگی‌های مشابه با ویژگی‌های دنیا یاد شده، دلیلش آن است که ذهن انسان‌ها بیشتر با مادیات و امور دنیایی اُنس گرفته، در نتیجه برای بسیاری از مردم تصور و شناخت بهشت از طریق اوصاف معنوی و روحانی بسیار مشکل؛ بلکه غیرممکن است و اکثر انسان‌ها از درک مقامات و مفاهیم معنوی بهشت که در درجه بالایی است عاجزند.[4]

قرآن کریم در این زمینه می‌فرماید:

«کسی نمی‌تواند بفهمد چه چیزهایی در بهشت پنهان است».[5]

همچنین‌ در روایتی از پیامبر(ص) گزارش شده است:

«پروردگار فرمود: براى بندگانم چیزهایى فراهم کرده‌‌ام که نه چشمی دیده و نه گوشى شنیده و نه به قلب بشرى خطور کرده است‏...».

[1]. محمد، 15.

[2]. ابراهیم 48.

[3]. تکویر، 1- 4.

[4]. ر. ک: توصیف بهشت با مادیات

[5]. سجده، 17.