این مسأله چند حالت دارد، که در دو صورت روزه ی فرد باطل است:

1. اگر بدون این که تحقیق کند وقت اذان رسیده یا نه (مثلا رادیو را روشن نکند)، کارى که روزه را باطل مى‌کند انجام دهد، بعد معلوم شود وقت اذان بوده است.

2. اگر تحقیق کند و با این که احتمال زیاد می دهد وقت اذان رسیده، کارى که روزه را باطل مى‌کند انجام دهد، بعد معلوم شود وقت اذان بوده است.

و در دو صورت روزه ی فرد باطل نیست:

1. اگر بعد از تحقیق، یقین کند یا احتمال زیاد بدهد که وقت اذان نرسیده و چیزى بخورد و بعد معلوم شود وقت اذان بوده است. [1]

2. اگر بعد از تحقیق، شک کند که وقت اذان رسیده یا نه و کارى که روزه را باطل مى‌کند انجام دهد، بعد معلوم شود، وقت اذان بوده است.[2]