از جمله نمازهای مستحبی که در قرآن و روایات بر آن تأکید زیادی شده، نافله‌های شبانه روزی، بویژه نافلۀ شب است.
نماز شب را می‌توان بعد از گذشت وقت آن، به عنوان قضا بجا آورد و پاداش فراوانی هم برای آن در نظر گرفته شده است. پروردگار عالم نزد فرشتگان به بنده‌ای که نماز شب خود را قضا کند، افتخار می‌کند. امام صادق(ع) در این باره می‌فرماید: «إِنَّ الْعَبْدَ یَقُومُ فَیَقْضِی‏ النَّافِلَةَ فَیُعَجِّبُ الرَّبُّ مَلَائِکَتَهُ مِنْهُ فَیَقُولُ یَا مَلَائِکَتِی عَبْدِی یَقْضِی مَا لَمْ أَفْتَرِضْ عَلَیْهِ»؛[1] زمانی که بنده‌ای برخیزد و نماز شب را قضا کند، خداوند پیش فرشتگان افتخار می‌کند و به آنها می‌فرماید بنده من قضا می‌کند عبادتی را که بر او واجب نکرده بودم.
برای آگاهی بیشتر این پاسخ را مطالعه کنید: اهمیت و آثار نماز شب و حکم قضاء آن، ۲۸۵۹

---