زینت بودن، یک معنای عُرفی است، پس اگر مکلف با مراجعه به عُرف جامعه یقین کند ناخنی که کاشته و یا بلند گذاشته است زینت شمرده می‌شود، باید آن را از نگاه نامحرم بپوشاند. البته برخی فقها[1] چنین ناخنی را نوعی زینت شمرده‌اند.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
1و2. تشخیص آن به عهده مکلف است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
چنانچه مفسده ندارد، پوشاندن آن لازم نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
زینت بودن یک معنای عرفی است پس اگر یقین داشته باشد زینت است باید آن را بپوشاند.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
تشخیص زینتی بودن عرفی است و اگر زینت محسوب شود باید از نامحرم پوشیده شود.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
زینت است و باید پوشانده شود.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
ناخن کاشته شده، چه کوتاه باشد و چه بلند، در صورتی به لحاظ خصوصیات ظاهری تفاوت چندانی با ناخن معمولی نکند، زینت نیست و از این جهت حکم ناخن اصلی را دارد. بنابراین پوشاندنش واجب نخواهد بود. اما در غیر این صورت، در عرف مسلمانان زینت شمرده می شود. بنابراین باید از نامحرم پوشانده شود.
 لینک به سایت استفتائات