زن حائض می تواند به سجده برود و ذکر بگوید. و صرف سجده کردن، جزء مواردی نیست که بر حایض انجام آن حرام است، و حتی مستحب است که زن حائض در وقت نماز، خود را از خون پاک نماید و پنبه و دستمال را عوض کند و وضو بگیرد و اگر نمى‌تواند وضو بگیرد تیمم نماید و در جاى نماز رو به قبله بنشیند و مشغول ذکر و دعا و صلوات شود.[1]
در ضمن، چیزهایی که بر زن حایض حرام است، عبارتند از:
1. عبادت هایى که مانند نماز باید با وضو یا غسل یا تیمّم به جا آورده شود، ولى به جا آوردن عبادت هایى که وضو و غسل و تیمّم براى آنها لازم نیست، مانند نماز میّت، مانعى ندارد.
2. تمام چیزهایى که بر جنب حرام است؛ که عبارت است از: یک. رساندن جایى از بدن به خطّ قرآن یا به اسم خدا، و اسامى مبارکۀ پیامبران و امامان (ع) به احتیاط واجب حکم اسم خدا را دارد؛ دو. رفتن در مسجد الحرام (و مسجد پیغمبر (ص)، اگر چه از یک در، داخل و از در دیگر خارج شود؛ سه. توقّف در مساجد دیگر، ولى اگر از یک در داخل و از در دیگر خارج شود یا براى برداشتن چیزى برود مانعى ندارد. و احتیاط واجب آن است که در حرم امامان (ع) هم توقف نکند. چهار. گذاشتن چیزى در مسجد. پنج. خواندن سوره‌اى که سجدۀ واجب دارد (النجم، اقرء، الم تنزیل و حم سجده) و اگر یک حرف از این چهار سوره را هم بخواند حرام است.[2]
3. نزدیکی کردن در فرج، که هم براى مرد حرام است و هم براى زن، اگر چه به مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منى هم بیرون نیاید، بلکه احتیاط واجب آن است که مقدار کمتر از ختنه‌گاه را هم داخل نکند و در دبر زن حائض، وطى کردن، کراهت شدیده دارد.[3]

---