نظر حضرت امام خمینی (ره) و سایر مراجع معظم تقلید این است که:"اگر (روزه دار) به واسطه ندانستن مسئله کارى انجام دهد که روزه را باطل مى‏کند، چنانچه مى‏توانسته مسئله را یاد بگیرد، بنابر احتیاط واجب کفاره بر او ثابت مى‏شود و اگر نمى‏توانسته مسئله را یاد بگیرد، یا اصلًا ملتفت مسئله نبوده، یا یقین داشته که فلان چیز روزه را باطل نمى‏کند، کفاره بر او واجب نیست. (تنها قضای روزهایی را که روزه اش باطل شده است بر او واجب است).[1]

بنابراین، شما اگر نمى‏توانستید مسئله را یاد بگیرد، فقط باید قضای آن را به جا آورید. اما اگر مى‏توانستید با پرسیدن از افراد با اطلاع و یا مطالعه رساله توضیح المسائل یا شنیدن از رادیو و تلویزیون و یا.... مسئله را یاد بگیرد و کوتاهی کرده اید و اطلاع پیدا نکرده اید، بنابر احتیاط واجب باید کفاره هم بپردازید. اما چون تقریبا نظر مراجع معظم تقلید در این مسئله "احتیاط واجب" و تنها حضرت آیت ا... العظمی شبیری زنجانی در این مسئله فتوا داده اند که فقط قضا است و کفاره واجب نیست،[2] شما می توانید این احتیاط را به ایشان مراجعه کرده و در این صورت فقط قضا کافی است. و در صورتی که مقلد ایشان باشید که از ابتدا کفاره بر شما واجب نشده است.