سؤال مذکور به دفاتر مراجع عظام تقلید ارسال شد و پاسخ های آنان به شرح ذیل می باشد:

آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی):

ج1و2) نجس نمى‌شود.

ج3) در صورتى که هنگام بیرون آمدن همراه با عین نجس باشد، نجس مى‌شود.

آیت الله العظمی مکارم شیرازی(مدظله العالی):

ملاقات در باطن موجب نجاست نیست ولی اگر دو عضو خارجی را که یکی نجس و دیگری پاک است مثلا داخل دهان کند و آنجا ملاقات کنند نجس می شود.

آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی):

باطن نجس نمی شود مثلاً در صورتی که خون به داخل بدن انسان تزریق کنند.

ج2: همان جواب

ج3: تا زمانی که در باطن است نجس نیست ولى خارج که می شود و بر آن خون یا بول یا مدفوع باشد نجس است و باید تطهیر نمود.

نظر آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) نیز در فرض های مذکور این چنین است:

1. باطن نجس محسوب نمی شود.

2. باطن نجس محسوب نمی شود و اموری مانند خون مادامی که در باطن هستند، نجس نمی گردند.

3. اگر شیء خارجی پس از خروج فاقد عین نجس باشد، نجس محسوب نمی شود ولی اگر همراه خون یا مدفوع و امثال آن خارج شود، باید تطهیر گردد.

4. اگر دو شیء خارجی در باطن ملاقات کنند مادامی که در باطن هستند نجس محسوب نمی شوند، ولی پس از خروج باید تطهیر شوند. مثلاً اگر قطعه فلزی در داخل بدن مانند ترکش خمپاره در اثر تزریق خون از خارج به آن خون خارجی اصابت کند، مادامی که در باطن است پاک محسوب می شود، ولی پس از خروج باید تطهیر گردد.

5. قبلاً اشاره شد که اموری مانند خون، مدفوع، ادرار، منی، ... مادامی که در باطن هستند، نجس محسوب نمی شوند و پس از خروج، عین نجس می باشند.