پیامبر اسلام(ص) پس از حمد و ثنای الهی و بیان فرازهایی از خطبه غدیر فرمود: اى مردم، من راه مستقیم خداوند هستم که شما را به پیروی از آن امر نموده، و سپس على(ع) بعد از من، و سـپس فرزندانم از نسل او که امامان هدایت‌اند، به حق هدایت مى‌کنند و به یارى حق به عدالت رفتار مى‌کنند.
آن‌گاه با توجه به آیات قرآن کریم، در توصیف دوستان و پیروان اهل بیت(ع) چنین فرمود:
۱. بـدانـید که دوستان ایشان(اهل بیت)کسانى‌اند که خداوند در کتابش آنان را یاد کرده و فرموده است: «لا تَجِدُ قَوْماً یُوْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّاللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آبائَهُمْ اَوْ اَبـْنـائَهُمْ اَوْ إخْوانَهُمْ اَوْ عَشیرَتَهُمْ، اُولئِکَ کَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ الاْیمانَ...»؛[1] نمى‌یـابـى قـومـى را کـه بـه خـدا و روز قـیـامـت ایـمـان آورده بـاشـنـد، و در عـیـن حـال بـا کـسـانـى کـه بـا خـدا و رسـولش ضـدّیـت دارنـد روى دوسـتـى داشته باشند، اگر چه پدرانشان یا فرزندانشان یا برادرانشان یا فامیلشان باشند. آنان‌اند که ایمان در قلوبشان نوشته شده است.
۲. بـدانـیـد کـه دوسـتـان ایـشـان(اهـل بـیـت)کـسـانـى‌انـد کـه خـداونـد عـزوجـل آنـان را توصیف کرده و فرموده است: «اَلَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبَسُوا ایمانَهُمْ بِظُلْمٍ اُولئِکَ لَهـُمُ الاَمـْنُ وَ هـُمْ مـُهـْتـَدُونَ»؛[2] کسانى که ایمان آورده‌اند و ایمانشان را با ظلم نپوشانده‌اند، آنان‌اندکه برایشان امان است و آنان هدایت یافتگان‌اند.
۳. «بدانید که دوستان ایشان کسانى‌اند که ایمان آورده‌اند و به شکّ نیفتاده‌اند».[3]
۴. «بـدانـیـد کـه دوسـتـان ایـشـان کـسـانـى‌انـد کـه بـا سـلامـتـى و در حـال امـن وارد بـهـشت مى‌شوند، و ملائکه با سلام به ملاقات آنان مى‌آیند و مى‌گویند: سلام بر شما، پاکیزه شدید، پس براى همیشه داخل بهشت شوید».[4]
۵. «بدانید که دوستان ایشان کسانى هستند که بهشت براى آنان است و در آن بدون حساب روزى داده مى‌شوند».[5]

---