نظر مشهور مراجع تقلید آن است که تراشیدن ریش – حتی به صورت پروفسوری - جایز نیست. ولی برخی از فقها[1] این نوع ریش را کافی دانسته و برخی[2] نیز، اصل ریش‌تراشی را حرام نمی‌دانند.
بر این اساس، مراجعی که تراشیدن ریش (از جمله ریش پروفسوری) را جایز نمی‌دانند، تصدی جایگاه امام جماعت برای چنین شخصی را نیز مجاز نمی‌دانند. در مقابل، فقهایی که معتقد به حرمت تراشیدن جزئی و یا کلی ریش نیستند، آن را مانعی برای تصدی این جایگاه نمی‌دانند.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[3]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
به طور کلی تراشیدن ریش و ماشین کردن آن به نحوی که عنوان تراشیدن بر آن صدق کند بنابر احتیاط واجب حرام است؛ و تراشیدن مقداری از ریش حکم تراشیدن تمام آن را دارد. و اقتدا به چنین شخصی جایز نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
به احتیاط واجب کافی نیست.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
1. تراشیدن گونه‌ها جایز نیست.
2. اگر بر عمل مذکور مُصر باشد نمی‌تواند امامت کند.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
اشکال ندارد. اگر شرایط دیگر امامت جماعت را دارد، مانعی ندارد.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
1. تراشیدن تمام ریش یا بخشی از آن، خلاف سنت اسلامی است و احتیاط مستحب آن است که از این کار پرهیز کند اما حرام نیست.
2. تراشیدن ریش لزوماً نمی‌تواند نشانۀ عدم التزام فرد به مسائل دینی تلقی شود؛ زیرا ممکن است فرد به فتوای گفته شده در بند 1 عمل کرده باشد یا ممکن است از فتوای مبتنی بر حرمت تراشیدن ریش اطلاع نداشته است. بنابراین از این جهت خدشه‌ای در عدالت وی ایجاد نمی‌شود و مانع اقتدا نیست؛ البته بهتر است فردی که امام جماعت می‌شود، از اموری مانند تراشیدن ریش پرهیز کند.
لینک به سایت استفتائات

---