جستجوی پیشرفته
بازدید
6532
آخرین بروزرسانی: 1400/12/08
خلاصه پرسش
دو عبارت متعارض «پشیمانی سودی ندارد» و «همین که پشیمان باشی کفایت از توبه می‌کند» در متون مذهبی وجود دارد. کدامشان درست است؟
پرسش
چگونه بین این جمله: «پشیمانی سودی ندارد»، و این سخن: «همین‌که پشیمان باشی کفایت از توبه می‌کند و کسی که از گناه توبه می‌کند مانند کسی است که گناهی بر ذمه‌‌اش نیست» جمع می‌کنیم؟ خداوند چگونه به صرف پشیمانی، توبه گناه‌کاران را می‌پذیرد؟ در حالی که کسی که مرتکب فساد شده، آن فساد اثرش را می‌گذارد و امکان بازگشت و تغییری نیست؛ زیرا کسی که [مثلا] غصب کرده، شخصیت کسی که غصب شده را نابود کرده است. و کسی که کشته شده، دیگر باز نمی‌گردد، و ... پس چگونه پشیمانی نسبت به خطاها؛ آن هم نسبت به چیزهایی که دیگر امکان اصلاح آن وجود ندارد، کافی باشد؟ چگونه خداوند بعد از چنین خطاهایی توبه ما را می‌‌پذیرد؟!
پاسخ اجمالی
  1. جمله «پشیمانی سودی ندارد» در مواردی گفته می‌شود که دیگر فرصت و موقعیت جبران گذشته وجود نداشته باشد، مثل توبه هنگام مرگ، یا پشیمانی پس از مرگ.[1] روایتی که این تعبیر در آن آمده، مربوط به روز قیامت است.

از امام سجاد(ع) نقل شده است:

«پس بترسید از پشیمانی، از زیاد‌ه‌روی در گناه، آن‌هم وقتی که پشیمانی سودی ندارد، روزی که گام‌‌ها بلغزد».[2]

در گفت‌وگوهای عمومی مردم نیز این جمله که «پشیمانی سودی ندارد»، ضرب المثلی شده برای مواردی که موقعیت و فرصت جبران، گذشته باشد. بنابراین منافاتی با قبولی توبه در صورت وجود شرایط ندارد.[3]

  1. در مورد قسمت دوم پرسش و این‌که چگونه صرف پشیمانی موجب از بین رفتن گناه می‌شود؟ در پاسخ‌های این سایت بدان پرداخته شده است که توبه شرایطی دارد که با حفظ آن شرایط، موجب از بین رفتن گناهان می‌شود.[4]

[1]. ر. ک: «توبه و جایگاه آن در قرآن کریم»، 25704.

[2]. ر. ک: «فَاحْذَرُوا نَدَامَةَ التَّفْرِیطِ حَیثُ لَا ینْفَعُ النَّدَامَةُ إِذَا زَلَّتِ الْأَقْدَام»‏. دیلمی، حسن بن محمد، إرشاد القلوب إلی الصواب (للدیلمی)، ج 1، ص 83، الشریف الرضی، قم، چاپ اول، 1412ق.

[3]. ر. ک: «توبه و جایگاه آن در قرآن کریم»، 25704.

[4]. همان.

نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها