گرچه در نگاهی کلّی، تمام میوه‌ها نعمتی الهی بوده و خداوند با تعبیراتی چون «فاکهة»، «فواکه» و ... آنها را به بشر یادآوری می‌کند، اما نام برخی محصولات کشاورزی از جمله میوه‌ها نیز به صراحت در قرآن وجود دارد:
1 و 2. انجیر و زیتون: «وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ»؛[1] قسم به انجیر و زیتون.[2]
3. خرما: «وَ هُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَیْکِ رُطَباً جَنِیًّا»؛[3] و این تنه نخل را به طرف خود تکان ده، رطب تازه‌اى بر تو فرو می‌ریزد.
4. انار: «فیهِما فاکِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ»؛[4] در آنها میوه‌هاى فراوان و درخت نخل و انار است.
5. انگور: «فَأَنْبَتْنا فِیها حَبًّا وَ عِنَباً وَ قَضْبا»؛[5] و در آن دانه‌هاى فراوانى رویاندیم. و انگور و سبزى بسیار.
6. خیار: «وَ إِذْ قُلْتُمْ یا مُوسى‏ لَنْ نَصْبِرَ عَلى‏ طَعامٍ واحِدٍ فَادْعُ لَنا رَبَّکَ یُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِها وَ قِثَّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها...»؛[6] و [به خاطر بیاورید] زمانى را که گفتید: «اى موسى! هرگز حاضر نیستیم به یک نوع غذا اکتفاء کنیم! از خداى خود بخواه که از آنچه زمین می‌رویاند، از سبزیجات و خیار و سیر و عدس و پیازش، براى ما فراهم سازد».
7. موز: «وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ»؛[7] و درخت‌هاى موز که میوه‌اش خوشه خوشه روى هم چیده است.

---