استاد شهید مطهری، در بیان نوع رابطه انسان با خدای خود، از اصطلاح «خود عالی» و «خود دانی» استفاده کرده است. ایشان در بیان این مطلب که رابطه انسان با خدا، همچون رابطه دو موجود متباین نیست، خدا را که غایت انسان است، «خود عالی» و انسان را «خود دانی» نامیده است. حال، به هر میزان، انسان در بند خدا باشد، بیشتر به خود واقعی خودش نزدیک شده و آن‌را دریافت کرده است؛[1] چرا که حرکت به سوی خدا عبارت است از حرکت از خود به سوی خود.[2]
بنابراین، اگر انسان می‌خواهد به کمال رسیده و قرب الهی پیدا کند،‌ باید از «خود دانی»، فاصله گرفته و خود را به «خود عالی» نزدیک کند.

---