در ارتباط با پرسش مطرح شده نکاتی تذکر داده می‌شود.
2. بدون تردید در نماز پاکی و طهارت، شرط است؛ لذا اگر کسی (مرد یا زن) بدن و یا لباسش آلوده به نجاست و خون باشد بدون عذر نمی‌تواند نماز بخواند و اگر بخواند صحیح نیست، بلکه نخست باید بدن و لباسش را تطهیر کند، سپس نماز بگزارد.
3. هر خونریزی از دیدگاه شرع لزوماً ناقض طهارت نیست و به عنوان نمونه اگر از دست انسان خون آمده و این خونریزی قطع نشود، می‌توان طهارت شرعی را در همان حال به دست آورد و تنها خون حیض و نفاس است که موجب می‌شود نماز از مکّلف ساقط شود،  نه خون دیگر و این تخفیف و رحمتی است از جانب خداوند منّان بر زنان؛ بنابر این نمی‌توان در تمام خونریزی‌ها انتظار تخفیف داشت.
4. رنجور و مریض بودن به تنهایی عذری برای نماز نخواندن نیست؛ از این‌رو مردان در تمام اوقات  و زنان غیر از ایام حیض و نفاس - حتی اگر سخت مریض و رنجور باشند - از نماز معاف نیستند. لذا دستور داده شده در حالت ناتوانی نشسته و در صورت عدم توانایی بر نشستن به حالت درازکش نماز بخوانند،[1] اما به بانوان تخفیفی داده شده که در ایام پریود و نیز مدتی بعد از زایمان نباید نماز بخوانند و این مقدار تخفیف نباید باعث این نتیجه‌گیری شود که در هر ناراحتی و رنجوری باید نماز را ترک کرد.

---