همان‌گونه که در پرسش آمده، دو نقل در مورد دعای مورد سؤال وجود دارد:
1. «أَنَّکَ لَا تُحْجَبُ عَنْ خَلْقِکَ إِلَّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ‏ الْأَعْمَالُ‏ دُونَک‏»؛[1] و تو از خلق خود پوشیده نیستى جز آن‌که اعمال زشتشان آنان را از تو پوشیده‏ داشته است.
2. «أَنَّکَ لَا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ إِلَّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ‏ الْآمَالُ‏ دُونَک»‏؛[2] و تو از خلق خود پوشیده نیستى جز آن‌که آرزوهای غیر خدایی، آنان را از تو پوشیده‏ داشته است.
گرچه هر دو نقل از لحاظ معنا و محتوی صحیح است؛ زیرا با آن‌که قطعاً هر کردار نادرستی، حجابی در برابر پروردگار خواهد شد، اما آرزوی دور و دراز را نیز شاید بتوان مصداقی از اعمال سیئه به شمار آورد که در برخی متون تأکید بیشتری بر حجاب بودن آن شده است، اما با این حال؛ واژه «الأعمال» به دو دلیل، مناسب‌تر است:
الف. منابع بیشتری این واژه را در نقل‌های خود ذکر کرده‌اند.
ب. اینکه عمل زشت، حجابی برای انسان‌ها باشد با دعاهای دیگری که در این زمینه وارد شده، همخوانی بیشتری دارد: «فَأَسْأَلُکَ بِعِزَّتِکَ أَنْ لَا یَحْجُبَ عَنْکَ دُعَائِی سُوءُ عَمَلِی‏ وَ فَعَالِی‏».[3] تو را به عزتت می‌خوانم که اعمال و کردار بدم حجابی برای پذیرش دعایم در نزد تو نشود.

---