در فرض سؤال، با توجه به رضایت دختر در آن هنگام، بر هر دو نفر واجب است که از این عمل شنیع، استغفار و توبه واقعی نمایند و جز این چیزی بر عهده نخواهند داشت.
البته اگر در دادگاه ثابت شود که پسر از ابتدا قصد فریب دختر را داشته، علاوه بر اجرای حدّ نسبت به هر دو نفر، جهت فریب دختر، مجازات تعزیر نیز دامن‌گیر پسر خواهد شد.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
در فرض سؤال، جز توبه که با پشیمانی از گناه و تصمیم بر ترک آن در آینده حاصل می‌شود حقی برای او ثابت نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
در فرض مذکور حقى ندارد.
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
در فرض سؤال، ارش البکارة و مهر المثل ثابت نیست.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
العیاذ بالله، عمل مذکور از گناهان کبیره است که باید هر دو نفر توبه واقعی کنند و چنانچه دختر، خود راضی شده باشد، ارش البکاره ندارد.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
چنانچه دختر مُکره نبوده و رضایت داشته، پسر ضامن مهر المثل نیست، ولى علاوه بر حدّ، براى فریب زن تعزیر هم دارد.

---