در آموزه‌‌های دینی ما برای نوافل(نمازهای مستحبی) آثار و پاداش‌هایی گزارش شده است که به برخی از آنها اشاره می‌شود.
جبران کاستی‌های نماز واجب
غیر از افراد ویژه‌‌ای که در نماز تمام توجهشان به حضرت حق است، دیگران کم و بیش در نمازشان توجهی به غیر خدا دارند؛ از این‌رو خداوند نمازهای نافله را قرار داد تا آن کوتاهی که به واسطه غفلت عارض شده، جبران شود.
امام محمد باقر(ع) فرمود: از نماز انسان، گاهى نیم آن، یک سوم آن، یک چهارم و چه بسا یک پنجم آن به درگاه حق بالا مى‏رود، آن مقدارى از نماز به درگاه خدا بالا مى‏رود که روى دل متوجه آن بوده باشد. ما براى این به خواندن نافله(نماز مستحب) مأمور شده‏‌ایم تا نقص فریضه(نماز واجب) را جبران نماییم.[1]
راهی برای نزدیک‌شدن به خداوند
الف. موسى بن بکر از امام موسى بن جعفر(ع) روایت کرده است: نمازهاى نافله وسیله تقرّب انسان مؤمن به درگاه خداوندى است.[2]
ب. حماد بن بشیر می‌گوید: از حضرت صادق(ع) شنیدم که فرمود: رسول خدا(ص) فرمود خداى عز و جل فرمود: ... همانا بنده‌ام با کمک مستحبات(مانند نماز نافله) به من نزدیک شود تا آن‌جا که من او را دوست بدارم، و هنگامى که او را دوست بدارم گوش او شوم همان گوشى که با آن می‌شنود و چشم او گردم همان چشمى که با آن ببیند، و زبانش شوم همان زبانى که با آن سخن گوید، و دست او گردم، همان دستى که با آن بگیرد، اگر مرا بخواند اجابتش کنم، و اگر از من خواهشى کند به او بدهم...[3]
مباهات خداوند به نافله بندگانش
امام صادق(ع) می‌فرماید: موقعى که انسان برخیزد و نماز نافله‌‏اش را قضا کند، خداوند، فرشتگان خود را به تحسین او بر مى‏انگیزد و مى‏گوید: اى فرشتگان من بنگرید. این بنده من، نمازى را قضا می‌کند که بر او فرض و لازم نکرده‏‌ام.[4]
روشنایی قیامت از آثار نافله شب
نماز در دل شب موجب روشنایی قیامت می‌شود.[5]
بهشت پاداش نافله میان مغرب و عشاء
وهب بن وهب از امام صادق(ع)، و آن‌حضرت از پدران بزرگوارش روایت کرده است که رسول خدا(ص) فرمود: نماز نافله در ساعت غفلت به جاى آورید حتّى اگر به دو رکعت نماز مختصر باشد که موجب رسیدن به سعادت و کرامت و بهشت پر نعمت خداوندى است. سؤال کردند: اى رسول خدا! منظور از ساعت غفلت چیست؟! فرمود: فاصله زمانى(وقت) ما بین نماز مغرب و نماز عشاء است.[6]

---