بنابر نقل برخی روایات، پیامبر خدا(ص) توصیه فرمود تا در برخی از اوقات نماز نخوانیم؛ مانند:
«... وَ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص عَنِ الصَّلَاةَ عِنْدَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ عِنْدَ غُرُوبِهَا وَ عِنْدَ اسْتِوَائِهَا ...»؛[1] پیامبر(ص) از خواندن نماز در هنگام طلوع آفتاب، هنگام غروب آفتاب و هنگامی که آفتاب در وسط آسمان است،[2] نهی کرده است.[3]
در ارزیابی این روایت باید گفت؛ سند آن به دلیل حضور فردی به نام شعیب بن واقد که توثیق نشده، سندی ضعیف شمرده شده است،[4] و برخی نیز معتقدند که این روایت از روی تقیه‌ صادر شده‌ است.[5] با این وجود، بزرگانی مانند مجلسی اول بر اساس مبنای خودشان، این روایت را صحیح می‌دانند.[6]
صرف نظر از سند و در ارزیابی محتوا نیز باید گفت؛ این روایت دارای اشکالات محتوایی است:
1. مخالف و یا مخصّص آیاتی از قرآن است که به صورت مطلق، امر به خواندن نماز کرده و آن‌را مقید به زمان خاصی نمی‌کند؛[7] مانند: «... أَقِمِ‏ الصَّلاةَ لِذِکری».[8]
2. با روایات دیگری که در این زمینه وجود دارد، ناهمخوان است. امام زمان(ع) در خصوص روایتی که دلیل منع نماز خواندن این ساعات را قرار گرفتن در شاخ شیطان معرفی کرده‌اند، به محمد بن عثمان عمری فرمودند: «اگر چنین باشد که خورشید میان دو شاخ شیطانى طلوع و میان دو شاخ شیطانى غروب مى‏کند، پس در این دو وقت نماز بخوان و بینى شیطان را به خاک بمال؛ زیرا هیچ چیزى بهتر از نماز بینى شیطان را به خاک نمی‌مالد».[9]
این روایت ناظر به آن است که گویا باور نادرستی در این زمینه وجود داشت و دلیل نادرستی نیز برای آن ارائه شده بود که در این روایت، هم اصل آن باور نفی می‌شود و هم دلالت آن.
به هرحال، حتی اگر روایت اول را بپذیریم، مراد روایت آن خواهد بود که خواندن نمازهای مستحبی در این زمان‌ها پاداش کمتری نسبت به دیگر اوقات دارد، نه آن‌که نماز خواندن در چنین زمان‌هایی حرام یا مکروه باشد.[10]

---