با توجه به فرضهای زیر، حکم چنین ترشحاتی روشن می‌شود؛
1. اگر یقین به خون بودن آن ترشحات ندارد، پاک است و در بجا آوردن نماز، باید طبق وظیفه افراد عادی عمل نماید.
2. اگر می‌داند آن ترشحات خون است، ولی نمی‌داند، آیا از زخم است یا خیر؟ تنها حکم نجاست را دارد که برای نماز باید بر طرف شود و سایر احکام خون حیض و استحاضه را ندارد.
3. اگر می‌داند که این خون، از زخم نیست، در فرض سؤال که در غیر زمان عادت است، حکم حیض را نداشته، بلکه حکم خون استحاضه را دارد.[1]
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
اگر یقین به خون بودن آن ندارید محکوم به پاکى است و طبق وظیفه عادى خود عمل نمائید.
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
چنانچه  حداقل سه روز در مجموع ده روز خون ببینید و در وقت حیض دارای عادت نیستید حیض است در غیر اینصورت باید به وظیفه استحاضه عمل نمایید که اگر خون از پشت پنبه جریان دارد استحاضه کثیره است و برای نماز صبح، یک غسل و برای نماز ظهر و عصر - که بدون فاصله خوانده شود- یک غسل و برای نماز مغرب و عشا -که بدون فاصله خوانده شود- یک غسل، واجب است و وضو بگیرید و نماز بخوانید و اگر کمتر این مقدار بود استحاضۀ قلیله است که باید زن براى هر نماز یک وضو بگیرید و نیازی به غسل نیست.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
در فرض سوال؛ حکم حیض را ندارد.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
اگر یقین به خون بودن آن لکه ندارید، پاک است و اگر خون بودن آن محرز است ولی نمی‌دانید که آیا از زخم است یا خیر، تنها نجس است و سایر احکام خون حیض و استحاضه را ندارد و اگر می‌دانید که این خون از زخم نیست، حکم استحاضه را دارد.
لینک به سایت استفتائات

---