از آن جا که خداوند فیاض علی الاطلاق است و فیضش دائمی است، این فیاضیت اقتضای آفرینش علی الدوام و پی در پی را دارد و هر چه را که لایق آفرینش است می آفریند. فیاض و جواد بودن خداوند با آفریدن و ایجاد کردن محقق مى‏شود. پس لازمه فیاض بودن آفریدن است.

خدای متعال هیچ گاه منع فیض نکرده و نمی کند، بلکه فیضش همیشه ساری و جاری است؛ زیرا خداوند نه ابتدا دارد و نه انتها، بلکه او همیشه بوده و خواهد بود، در نتیجه فیض خدا هم همیشه بوده و خواهد بود، منتها فیض خدا در هر زمانی به ایجاد نسلی بوده است، و این نسل موجود طبق بیان آیات و روایات از ذریه آدمی است که از خاک و آب خلق شده است.

در تفسیر صافی ذیل آیه 15 سوره ق:   " آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم (که قادر بر آفرینش رستاخیز نباشیم)؟! ولى آنها (با این همه دلایل روشن) باز در آفرینش جدید تردید دارند". [1] روایتی از امام باقر (ع) نقل شده است که دقیقاً پاسخ همین پرسش است.

از امام باقر درباره خلقت انسان های جدید پس از انسان های موجود سؤال شد، آن حضرت چنین پاسخ فرمود: "نگامی که خداوند عمر این نسل از آدم و این عالم به پایان رساند و اهل بهشت را در بهشت و جهنمیان را در جهنم ساکن کرد، دنیایی جدید با انسان های جدید، بدون این که از پدر و مادری متولد شده باشند، خلق خواهد کرد. انسان های موحد که عبادت خدا می کنند. برای آنها زمینی غیر از این زمین ایجاد می کند که بر روی آن سکنا گزینند و آسمانی که در لوای آن پناه گیرند. شما خیال می ‎ کنید که خدا بشری غیر از شما یعنی نسل آدم ابوالبشر نیاورده است؟ بله به خدا سوگند خداوند هزار هزار عالم و هزار هزار آدم خلق کرده است ... . پس مطابق آنچه که در صدر این حدیث آمده، پس از پایان این جهان، آفرینش تمام نخواهد شد، بلکه آفرینش انسان های جدید با زمین و آسمانی جدید خواهد بود. [2]

نمایه های مرتبط:

1 . نمایه: خلقت جسمانی حضرت آدم، سؤال شماره 506 (سایت: 547) .

2. نمایه: قرآن و خلقت انسان، سؤال شماره 731 (سایت: 911) .

3. نمایه: هدف خلقت، 76 (سایت: 319) .

4. نمایه: آدم هشتمین نسل از انسان، 5901 (سایت: 6471) .