این افراد، اگر حضرت علی(ع) را خدا دانسته یا معتقد به حلول خدا در او باشند، و یا این‌که منکر یکی از ضروریّات دین اسلام شوند، کافر و نجس هستند. در غیر این صورت، جزو فرق مسلمین محسوب شده و احکام اسلام بر آنان جاری می‌شود. در هر حال، چنانچه در مراوده با این افراد ترس از انحراف باورها نباشد، معاشرت با آنها، اشکال ندارد.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

اگر قائل به الوهیت حضرت علی(ع) و یا منکر ضروری دین باشد، نجس است؛ و در صورتی که چنین اعتقادی نداشته باشد، و توحید و نبوت را قبول داشته و هیچ یک از ضروریات دین اسلام را انکار نکند، و معتقد به نقصی در رسالت رسول اکرم(ص) نباشد، حکم به کفر و نجاست او نمی‌شود و چنانچه خوف خطر مذهب در بین نباشد، و مفسده‌ای نداشته باشد، معاشرت مانعی ندارد.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

در صورتی که امیرالمومنین(ع) را خدا خوانده یا بگویند خدا در او حلول کرده در حکم کافرند. همچنین اگر منکر یکی از ضروریات دین مانند نماز و روزه -که تمام مسلمانان جزو دین اسلام می‌دانند- بشوند، مگر این که انکار آنها از روی شبهه باشد یا بدانیم که به خدا و پیامبر ایمان قلبی دارند.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

به طور کلی چنانچه ضرورتی از ضرورات دین را انکار می‌کنند نجس هستند.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

فرقه‌های اهل حق، مختلف هستند. بعضی اصولاً عقاید اسلامی را قبول ندارند و برخی قبول دارند، ولی بدعت‌هایی گذارده‌اند. گروه دوم اگر منکر توحید و نبوت نباشند، معاشرت با آنها اشکالی ندارد.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

مادامی‌که چیزی از ضروریات دین را انکار نکنند و یا مقام الوهیت برای امیرالمومنین(ع) قائل نباشند، جزو فرق مسلمین محسوب می‌شوند و احکام اسلام بر آنان مترتب است.

[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.