با بررسی روایات مشاهده می‌کنیم که راه‌های گوناگونی برای خونخواهی شهیدان کربلا اعلام شده است:
1. پیامبر خدا(ص) فرمود: «خداوند به موسی بن عمران(ع) وحی فرستاد که: خود من انتقام حسین را از قاتلش خواهم گرفت».[1]
2. در بخشی از دعای ندبه؛[2] امام زمان(ع)، به عنوان فردی معرّفی شده است که در صدد خونخواهی امام حسین(ع) است.[3]
3. امام حسین(ع) در دعایی عرضه داشت: «پروردگارا! آن جوان ثقفی را بر آنان مسلط کن تا جام تلخ مرگ و ذلت را به ایشان بچشاند. از قاتلان ما کسی را باقی نگذارد ... انتقام مرا و دوستان و خاندان و شیعیانم را از اینان بگیرد...».[4]
مشخص است که مختار ثقفی مصداق این روایت است. [5]
برای جمع میان این روایات، دو مطلب بیان می‌شود:
الف) خداوند متعال به وسیله افراد متعددی انتقام خود را از قاتلان امام حسین(ع) می‌گیرد.
ب) امام حسین(ع) تنها یک فرد نبود که تنها با قصاص قاتلان و یا مرگ آنان، ماجرا پایان یابد، دشمنان با کشتن امام، تصمیم به نابودی کامل یک اندیشه داشتند و گرچه کاملاً به هدف خود نرسیدند، اما در طرف مقابل، اهداف پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) نیز کاملاً برآورده نشد، پس تا زمانی که اندیشه باطل کاملاً نابود نشده و اندیشه حق عالمگیر نشود، گویا هنوز انتقام این خون گرفته نشده است و تنها کسی که می‌تواند این هدف را به صورت کامل محقق سازد، امام زمان(عج) است؛ از این‌رو حضرتشان را منتقم خون شهدای کربلا می‌نامند.

---