هم جمع «نُور» و هم جمع «نَور»، «أنوار» می‌باشد. نُور به معنای روشنایی است که ضد «ظلمت» و «تاریکی» بوده[1]و نَور به معنای شکوفه یا گل سفید رنگ می‌باشد.[2]
بر این اساس، به کار بردن واژه انوار برای هردو(به معنای روشنایی یا شکوفه) درست است، امّا به نظر می‌رسد ترجمه «عبقات الانوار» به «بوی خوش شکوفه‌ها» مناسب‌تر است تا «بوی خوش نورها».
لذا برخی گفته‌اند: عبقات به فتح عین و کسر باء جمع عبقه به معنای چیزی است که بوی خوش دارد، و انوار به فتح نون و سکون واو به معنای گل و یا گل سفید است.[3]
امّا «بحار الانوار» را می‌توان به هر دو معنای «دریای نورها» و «دریای شکوفه‌ها» ترجمه کرد، امّا آنچه از مقدمه جلد اول این کتاب برداشت می‌شود آن است که همان نور معروف(روشنایی) مراد است.[4]

---