امر ازدواج یکی از مهم ترین مسائل بشری است که دقت و اهتمام ویژه ای را می طلبد.

اصول و مبانی و شرایطی که برای تحکیم خانواده لازم است بر دو قسم است:

1. اصولی و شرایطی که ریشه دینی دارد مثل اصالت خانوادگی، تدین، صداقت و امانت و اهمیت به حلال و حرام و خلاصه شایستگی و متخلق به اخلاق حسنه بودن و...

قابل ذکر است که با یک یا چند جلسه نمی شود به شرایط مورد نظر پی برد و افراد را شناخت، بهتر است در امور مهمه به ویژه ازدواج، تحقیقاتی عمیق و جدی نسبت به این افراد و زندگی شان در خانواده، محل کار، دوستان، همسایگان صورت بگیرد.

2. اصول و شرایطی که شخصی است:

هر کس می تواند برای خودش شرایطی شخصی داشته باشد؛ مثل نوع قیافه، طرز لباس پوشیدن، نوع معاشرت و ... که البته در این زمینه نیز هر چه هماهنگی بیشتر باشد، تحکیم خانوادگی نیز بیشتر خواهد بود.

بنابر این با توجه به معیارهای ذکر شده (که به طور خلاصه و اجمال مطرح شد) به نظر می رسد بهترین راه برای انتخاب این است که برای هریک از این معیارها امتیاز مناسب در نظر گرفته شود و مجموع امتیازات محاسبه گردد. باید توجه داشت که در اسلام امتیاز هریک از کارهای خوب در یک سطح نیست؛ مثلا نماز از اولویت خاصی برخوردار است. داشتن ایمان و تقید به مسائل مذهبی و همچنین اخلاق نیکو که از آموزه های دین ما است از اهمیت بالاتری نسبت به سایر شرایط برخوردارند. [1]

علاوه بر این یکی از شرایط ازدواج موفق کفو (هماهنگ) بودن زن و شوهر در مسائل اخلاقی و دینی است که اگر این شرط رعایت نشود، ممکن است زن و شوهر با مشکلات بسیاری در مسیر زندگی مواجه شوند. بنابراین در صورتی که تقیّد به نماز و دیگر وظایف شرعی برای شما اهمیت دارد، باید از همین الآن شرط خود را به او بگویید و او از همین الآن صادقانه متعهد شود که فرایض دینی را اهمیت داده و مقید به عمل به آنها باشد، مگر در صورتی که امیدوار باشید که بتوانید بعد از ازدواج او را به نماز پای بند و مقید سازید.

لازم است او را متوجه سازید که درست است که یکی از ابعاد نماز شکرگزاری از نعمت های خداوند است، اما هیچ شکر گزاری نمی تواند جای نماز را بگیرد و این تکلیف مهم را از گردن انسان بردارد. بله در مورد روزه اگر کسی واقعاً از نظر سلامتی مشکل داشته باشد و احتمال ضرر بدهد روزه بر او واجب نیست، [2] اما نماز در هیچ حالتی ساقط نمی شود و لازم است به همان شکلی که اسلام فرموده است انجام گیرد.