بر فرض سؤال، بیشتر مراجع تقلید، نماز چنین فردی را صرفاً در سفرهای کاری تمام دانسته‌اند، ولی برخی از آنان[1] تفاوتی بین سفرهای کاری و غیر کاری نگذارده و نماز چنین کثیرالسفری را در تمام سفرهایش تمام دانسته و روزه ‌او را نیز صحیح می‌دانند.

ضمائم:

پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]

حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

اگر مسافت بین دو شهر بیش از 44 کیلومتر باشد و هر روزه به آنجا می‌رود و بر می‌گردد یا اینکه در ده روز از ماه، هر روزه می‌رود و برمی‌گردد کثیر السفر است و در تمام سفرها (کاری و غیر کاری و به هر شهری برود) نماز او تمام است و روزه باید بگیرد.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

چنانچه رفت و آمد مذکور سه ماه و بیشتر ادامه دارد در همه سفرهای کاری مأموریتی به شهرهای مختلف نمازش تمام است ولی اگر مسافرت کاری نباشد، نماز قصر است.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

در سفر کاری تمام و در سفر غیر کاری شکسته است.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

اگر برای سفر کاری به شهر دیگری برود نمازش کما فی السابق کامل است ولی اگر سفر غیر کاری مانند زیارتی یا تفریحی برود نمازش شکسته است.

حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی(مد ظله العالی):

کسى که شغلش مسافرت است [یا شغلش، ملازم با سفرهای پی در پی است] اگر براى کار دیگرى مانند زیارت مسافرت کند، باید نماز را شکسته بخواند.[3]

[1]. آیت الله سیستانی.

[2]. استفتا از دفاتر آیات عظام: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.

[3]. وحید خراسانى، حسین، توضیح المسائل، ص 261، م 1316، مدرسه امام باقر (ع)، قم، نهم، 1428 ه‍ ق.