در مورد رسیدن به خدا و معنویت،[1] آیاتی داریم که اگر هدف کسی، طی این مسیر باشد، خدا او را به هدفش خواهد رساند، پس جای نگرانی نیست که او به هدفش نرسد؛ مانند:

1. «وَ الَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهْدِینَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنین‏»؛[2] و کسانی ‏که در راه ما کوشش کنند، قطعاً راه‏هاى خود را به آنان نشان می‌دهیم، و خدا حتماً با نیکوکاران است.

2. «وَ الَّذینَ‏ اهْتَدَوْا زادَهُمْ هُدىً وَ آتاهُمْ تَقْواهُمْ»؛[3] و کسانى که هدایت یافته‌‏اند خدا بر هدایتشان افزوده و پرهیزکارى و تقوایشان را به آنان عطا کرده است‏.

3. «وَ یزِیدُ اللَّهُ الَّذِینَ اهْتَدَوْا هُدًى»؛[4] و خدا [براى‏] کسانى که هدایت یافته‌‏اند، هدایت را افزایش می‌دهد.

4. «یا أیّهَا الَّذینَ ءامَنوا ان تَتَّقوا اللَّهَ یجعَل لَکم فُرقانًا»؛[5] اى کسانى که ایمان‏ آورده‏‌اید، اگر از خدا پروا کنید، براى شما مایه تمیز [میان حق و باطل‏] قرار می‌‏دهد.

اما در هیچ آیه‌ای از قرآن و یا روایتی از معصومان(ع) نیامده است که شما به صورت استثناناپذیر در مورد هر هدفی که در نظر دارید، در رسیدن به آن هدف خود را مطمئن نمایید و اگر چنین اطمینانی را در درونتان به وجود آورید، حتماً به هدف خواهید رسید!

با این وجود این، در روایات توصیه شده که اگر هدفی مشروع ولی دشوار دارید و از افتادن در مسیرش هراس دارید، قدرت ریسک پذیری را در خود تقویت کنید:

امام علی(ع) فرمود: «هرگاه از امرى بترسى، خود را در آن بیانداز. زیرا دشواری خودداری از چنین ریسکی بیشتر از دشواری متحمل شدن آن ریسک است».[6]

هم‌چنین آن‌حضرت(ع) فرمود: «براى عاقل سزاوار نیست هرگاه به سوی امنیت راهی باشد، از چیزی بترسد».[7]

[1]. «ارتباط دین با معنویت»، 1593؛ «حقیقت آرامش و راه‌های رسیدن به آن»، 1819؛ «توانایی انسان در رسیدن به کمال الهی»، 34607؛ «راه‌‌های رسیدن به خداوند»، 72314.

[2]. عنکبوت 69.

[3]. محمد 17.

[4]. مریم 76.

[5]. فرقان 29.

[6]. سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، محقق، صبحی صالح، ص 501، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق.

[7]. تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، محقق، مصحح، درایتی، مصطفی، ص 263، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، 1366ش.