ابتدا باید گفت که عبارت مذکور «یا صاحب الزمان ادرکنی و لا تهلکنی»، در منابع روایی وارد نشده است بلکه گفته شده که یکی از بزرگان، در تشرف خود این ذکر را آموخته است.
به هر حال، در این‌باره باید گفت:
امام زمان(عج) خلیفه خدا است[1] و طبق حدیث ثقلین، هم‌طراز قرآن است.[2] همان‌طور که خدا هادی و مضلّ است[3] (هم هدایت کننده و هم گمراه کننده) و همان‌طور که قرآن موجب هدایت اهل تقوا است، عامل گمراهی افراد فاسق و ظالم است،[4] به همین صورت، امام زمان نیز عامل هدایت مؤمنان و گمراهی و هلاکت دنیاطلبان است؛ یعنی برخی از مردم به دلیل سرپیچی و مخالفت با قرآن و اهل بیت و امام زمان خود، به ورطه هلاکت و شقاوت می‌افتند. بنابراین، معنای این جمله این نیست که امام زمان افراد صالح و درست‌کار را هلاک می‌کند، بلکه همانگونه که قرآن در صورت بی‌توجهی و مخالفت، موجب هلاکت عده‌ای می‌شود، مخالفت با امام نیز می‌تواند به هلاکت افرادی بیانجامد و افراد باایمان در این ذکر، دست به دعا برمی‌دارند که چنین چیزی رخ ندهد.

---