در اینگونه موارد، وظیفه شخص صرفاً – با وجود شرایط – نهی از منکر است و اعلام حقیقت لازم نیست، مگر در مواردی مهم؛ مثل اینکه اعلام حقیقت موجب حفظ جان یا آبروی فردی شود.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
تکلیفی جز امر به معروف و نهی از منکر با وجود شرایط آن ندارید.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
نهی از منکر در صورت تحقق شرایطش واجب است.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
وظیفه در صورت اجماع شرائط، نهی از منکر است ولی اعلام حقیقت لازم نیست، مگر مواردی که موجب حفظ نفس و یا حفظ عرض و آبروی محترمی بوده باشد.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
اگر دروغ مزبور ضرری برای فرد شنونده ندارد، گفتن حقیقت واجب نیست، اما اگر ضرری به وی می‌رسد، ابتدا باید بدون اینکه دروغ‌گویی گوینده را افشا کنید، به گونه‌ای شنونده را از وجود این ضرر آگاه کنید و اگر تنها راه آگاه کردن از ضرر، افشای دروغ‌گویی گوینده باشد، باید این کار را بکنید.
لینک به سایت استفتائات

---