«نوادر» عنوان عامی برای دسته‌‌ای از کتاب‌‌های حدیثی است که در قرون اولیه اسلامی تألیف شده و احادیث غیر مشهور، یا احادیث مشتمل بر احکام غیر متداول و غیر متعارف را در برداشته است. در این میان، «نوادر محمد بن ابی‌ عمیر» (متوفای 217) و «نوادر احمد بن محمد بن عیسی اشعری» (متوفای 260) از معروف‌‌‌ترین این نوع از کتاب‌‌ها هستند. ^[1]
 در مورد نام‌گذاری برخی از ابواب کتاب‌‌های روایی به « نوادر» دو مطلب را می‌توان ذکر کرد:
1. همان چیزی که در مورد نام‌گذاری کتاب‌های حدیثی بیان شد، روایاتی که مشتمل بر احادیث غیر مشهور، یا احادیث مشتمل بر احکام غیر متداول و غیر متعارف است؛ یعنی مطالبی را نقل می‌کنند که چندان با ذهن‌ها آشنا نیست.
2. روایاتی که نمی‌توان آنها را ذیل یک سرفصل خاص گردآوری کرد. و به عبارتی روایاتی که هر کدام می‌تواند یک سر فصل باشد، تحت عنوان عامی به نام «نوادر» گردآوری می‌شوند.

---