کفارۀ روزۀ ماه مبارک رمضان بر اساس موارد، با هم متفاوت است و ما در این‌جا به تفکیک آن‌را بیان می‌نماییم، سپس قیمت معادل آن‌را به تومان می‌توان محاسبه نمود.
1. اگر روزه‌دار، عمدا با چیز حلالی روزه‌اش را باطل کند - مثل این‌که عمدا آب بخورد - باید دو ماه روزه بگیرد،^[1] یا شصت فقیر را اطعام کند، و یا به هر کدام از آنها یک مُد (تقریباً 750 گرم) گندم، جو، یا نان و مانند اینها کفاره دهد. ولی چنان‌چه انجام هیچ‌کدام برایش ممکن نبود، هر چند مُدّ که مى‏تواند به فقرا غذا دهد، و اگر نتواند غذا دهد، باید استغفار کند، اگر چه مثلًا یک مرتبه بگوید «استغفر اللَّه»، البته در فرض اخیر، هر وقت که توانایی پیدا نمود، لازم است - بنابر احتیاط واجب - کفاره دهد.^[2]
2. اگر روزه‌دار، عمدا به چیز حرامى روزه خود را باطل کند، چه آن چیز اصلش حرام‏ باشد؛ مثل شراب و زنا، یا به جهتى حرام شده باشد؛ مثل نزدیکى کردن با همسر در حال حیض (بنابر احتیاط) کفارۀ جمع بر او واجب مى‏شود؛^[3] یعنى باید علاوه بر دو ماه روزه، شصت فقیر را نیز اطعام کند، و چنانچه هر دو برایش ممکن نباشد، هر کدام از آنها که ممکن است باید انجام دهد.^[4]
3. کسی که روزۀ قضای ماه مبارک رمضان را، بعد از ظهر باطل کند، کفاره‌اش این است که ده فقیر را اطعام کند و اگر نمی‌تواند - بنابر احتیاط - سه روز روزۀ پی در پی بگیرد.^[5]
گفتنی است، در پرداخت کفاره، کسی که قصد دادنِ گندم و مانند آن‌را دارد، می‌تواند مبلغ آن‌را به نرخ روز محاسبه و به فقیر بپردازد، تا وی از جانب او مواد غذایی خریده و مصرف نماید.
بنابراین - با توجه به این که یک مدّ، تقریباً 750 گرم است - برای ترک عمدی یک روز روزه، می‌تواند قیمت 45 کیلوگرم گندم، جو، برنج و مانند آن‌را به فقیر بپردازد.