در این ارتباط باید گفت که دو روایت از امام علی(ع) در این زمینه وجود دارد:
«اجْتِنَابُ‏ السَّیِّئَاتِ أَوْلَى مِنِ اکْتِسَابِ‏ الْحَسَنَات»؛‏[1] اجتناب از بدی‌ها بهتر از به دست آوردن خوبی‌ها است.
«أَفْضَلُ مِنِ اکْتِسَابِ‏ الْحَسَنَاتِ اجْتِنَابُ‏ السَّیِّئَات»؛‏[2] برتر از کسب کردن نیکی‌ها، دورى گزیدن از بدی‌ها است.
اما این بدان معنا نیست که انسان با ایمان نباید به دنبال خوبی‌ها برود، بلکه معنایش آن است که خوبی در معنای عام آن شامل دو گروه می‌شود:
1 . اعمال نیک مثبت چون حج، انفاق، زیارت و ...
2  . اعمال نیک منفی و به عبارتی خودداری از انجام برخی رفتارهای زشت چون دروغ، زنا، غیبت، آزار مردم و ...
که حضرتشان در این مورد می‌فرمایند، اعمال نیکی که در قالب گروه دوم می‌گنجند، ارزشمندتر می‌باشند زیرا اگر خوبی‌های گروه اول را انجام داده و از خوبی‌های گروه دوم غافل باشیم، محرماتی که آنها را انجام داده‌ایم، تیشه به ریشه همان رفتارهایی می‌زند که در گروه اول و در جنبه مثبت نیکی‌ها به شمار می‌آیند.

---