پرداختن به سؤالات شما مجال و فرصت دیگری را می طلبد اما به صورت کلی می توان گفت: تحصیل علم و دانش در همه رشته ها بسیار با ارزش بوده و موجب کمال انسان است. رسیدن به ارزش و کمالات ناشی از علم دارای مقدمات و سختی هایی است که ناگزیر باید آن مقدمات را فراهم و سختی ها را تحمل کرد.

ورود به حوزه علمیه و تحصیل علوم دینی نیز از این قاعده مستثنا نیست بلکه سختی ها و مشقت های آن از تحصیل در سایر رشته ها بیشتر است؛ زیرا تحصیل در حوزه های علمیه همواره با محرو میت هایی از نظر مالی رو بروست و از طرفی طلبه باید وظایف شرعی خود را به خوبی رعایت کند و به عبارت دیگر دارای زی طلبگی باشد. یعنی نه تنها واجبات را انجام دهد و کارهای حرام را ترک کند، بلکه باید در موارد زیادی ایثارگری کرده و از بعضی از لذت های مشروع که مخالف با شأن روحانیت است صرف نظر نماید. کسانی از عهده تحمل این سختی ها بر می آیند که واقعاً عاشق این علم باشند. وظیفه اصلی یک طلبه تحصیل علوم دینی و تحقیق مسائل جدید در جهت پاسخ گویی به سؤالات و مشکلات دینی مردم است مگر این که وظیفه مهم تری که دیگران نمی توانند انجام دهند مانند تبلیغ، قضاوت ، مدیریت و رهبری جامعه اسلامی و....احساس کند. اما در جایی که دیگران چنین وظایفی را به خوبی انجام می دهند طلبه لازم است به همان وظیفه اصلی خود که ادامه تحصیل در علم اسلامی است بپردازد.

برای آگاهی بیشتر به کتاب میقات سبز اثر استاد هادوی تهرانی مراجعه فرمائید. ضمناً پاسخ های زیر در سایت موجود است به آنها مراجعه فرمائید در صورتی که به توضیحات بیشتر نیاز داشتید مجدداً اعلام فرمایید:

1. نمایه:  شیوه و روش تحصیل در حوزه‏هاى علمیه ایران، سؤال 1637  (سایت:1712).

2. نمایه: تحصیل دروس خارج در حوزه های علمیه، سؤال 2227 (سایت:2865) .

3. نمایه: عدم انتخاب حوزه برای تحصیل، سؤال 2375 (سایت:2868) .