همان‌گونه که در پرسش آمده، در آیه 4 سوره فیل می‌خوانیم: «تَرْمیهِمْ بِحِجارَةٍ مِنْ سِجِّیل» که معنای واژه «رمی» به معنای پرتاب کردن و دور انداختن سنگ و یا تیر[1] و یا هر چیزی است که به اندازه کف دست و یا بزرگ‌تر از آن باشد.[2] 
اما واژه «مطر» به معنای آبی است که از ابر گرفته می‌شود[3] که در قرآن کریم، هرگاه از باب افعال مورد استفاده قرار گرفته باشد برای عذاب به کار می‌رود.[4] مانند آیات: «وَ أَمْطَرْنا عَلَیْهِمْ مَطَراً فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمِینَ».[5]‏ و «فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ».[6]
در بیان تفاوت این دو واژه باید گفت:
1. استعمال مشتقات ریشه «مطر» تنها در زمانی است که چیزی از آسمان به سمت زمین، فرو فرستاده شود؛ برخلاف مشتقات ریشه «رمی» که اعم از این معنا است.[7]
2. ماده «مطر» فقط شامل مواردی می‌شود که تعداد زیادی از یک چیز فرو فرستاده شود؛[8] اما «رمی» شامل پرتاب تنها یک شیء نیز می‌شود.
بر این اساس، در جایی که از ماده «رمی» استفاده شده است، می‌توان این‌گونه ترجمه کرد که آنان را با سنگ مورد هدف قرار دادیم و آن‌جایی که از ریشه «مطر» استفاده شده معنایش آن خواهد بود که بارانی از سنگ‌را بر سر آنها فرود آوردیم.
 

---