بخش اول:

این ازدواج بعد از رابطه نامشروع، اگر با شرایطش (که در رساله عملیه آمده است)  تحقق پیدا کرده باشد، صحیح است.

بخش دوم:

زنا که عبارتست از عمل زناشویی با غیر همسر شرعی (دائم یا موقت)، از نظر قرآن گناه بزرگى است که خداوند در باره آن مى‏فرماید:" نزدیک زنا نشوید چرا که عمل بسیار زشتى است و راه و روش بدى است.[1] و از شرایط آن،دخول آلت تناسلی مرد در آلت زن (جلو یا عقب) به اندازه حشفه (ختنه گاه) بدون ازدواج، یا شبه آن است. [2]

در رابطه با ازدواج با چنین زنی امام خمینی (ره) فرموده اند:«اگر با زن بى شوهرى که در عدّه نیست زنا کند، بعداً مى‏تواند آن زن را براى خود عقد نماید، ولی احتیاط مستحبّ آن است که صبر کند، تا آن زن حیض ببیند بعد او را عقد نماید، (بلکه احتیاط مزبور حتى الامکان نباید ترک شود و همچنین است اگر دیگرى بخواهد آن زن را عقد کند».

حضرات آیات بهجت (مد ظله )، خوئی (ره) و تبریزى (ره) فرموده اند: «مکروه است که بعداً آن زن را براى خود عقد نماید، بلکه احتیاط مستحبّ آن است که با او ازدواج ننماید، مگر این که زن از کار خود توبه نموده باشد».[3]