فرقه احمدیه؛ منسوب به میرزا غلام‏ احمد قادیانى است.[1] پدر غلام احمد، میرزا غلام مرتضى نام داشت.[2] غلام احمد در حدود سال 1255ق (1839م) در قادیان متولد شد. وی پس از تحصیلات اسلامى وارد خدمت دولت انگلیس شد و از سال 1860 تا 1865م در شهر سیالکوت مشغول کار بود، از آن پس از خدمت دولتى کناره گرفت و در زادگاه خود قادیان گوشه‌گیرى اختیار کرد و در حدود چهل سالگى (1880م) کتاب مذهبى خود را که «براهین احمدیه» نام دارد منتشر کرد که با حسن استقبال مردم روبرو شد.[3] پیروان غلام احمد قادیانی را قادیانیه نیز می‏خوانند.
عقاید احمدیه با عقاید دیگر مسلمانان اختلاف بسیارى ندارد جز در سه اصل که همین اصول، گمراهی آنها را نشان می‌دهد:
اول. طبیعت مسیح یافتن
دوم. دعوى مهدویت غلام احمد: غلام احمد در سال 1904 میلادی خود را مسیح و مهدى موعود و تاراکریشنا خواند.[4] همچنین در حدود پنجاه سالگى به دعوت بشارت خود پرداخت و ادعا کرد که پیامبر است و از جانب خدا به او وحى می‌رسد و اجازه دارد بیعت بپذیرد. و این ادعای رسالت با الفاظ مختلفی در نوشته‌های غلام احمد بیان شده است.[5]
سوم. انکار جهاد اسلامى.[6]  غلام احمد می‌گوید: «جهاد نباید به جنگ و شمشیر باشد و حتی جهاد با شمشیر نزد این فرقه حرام است».[7]
غلام احمد در سال 1326 (1908 م) درگذشت. وقتی وى وفات یافت پیروان او شخصى را به نام مولوى نور الدین به جانشینى او برگزیدند و پس از چندى پسر ۲۵ ‌ساله‏اش میرزا بشیر الدین محمود احمد را به عنوان خلیفه المسیح الثانى انتخاب کردند. وى چهل سال خلافت کرد و نظام نوینى بدان مذهب داد.[8]
بر طبق آمار خود قادیانیه قریب به نیم میلیون مؤمن احمدى وجود دارد که در حدود نیمى از آنها در پاکستان و بقیه به‌طور یکسان میان هندوستان و دیگر نقاط تقسیم شده‌اند، بویژه در افریقا و اندونزى.[9]
پس از چندى گروهى از جماعت احمدیه منشعب شده و غلام احمد را به نام «مجدّد» خواندند و نه یک پیغمبر، و تأکید می‌کنند که او هرگز ادعاى پیغمبرى نکرد. این فرقه از گروه نخستین کوچک‌تر ولى در فعالیت مذهبى خود پرشور هستند و می‌کوشند مردم را به دین اسلام دعوت کنند ولی در عین حال در کشورهاى انگلیسى زبان براى اشاعه مذهب خویش انتشارات فراوانى دارند.[10]
به هر حال؛ حکم به کفر افراد دارای شرایطی است؛[11] اما اعتقادات غلام احمد درباره حضرت مسیح(ع) و مهدی موعود(عج) و ادعاهای او درباره مأموریت ویژه از جانب خدا برای تجدید اسلام و دیگر عقاید و دعاوی او، با معتقدات و باورهای مسلمانان سازگاری ندارد. بدین جهت، همه مذاهب اسلامی ادعای میرزا غلام احمد را رد کرده، و صدها کتاب، مقاله، فتوا و سخنرانی و تجمع بر ضد این فرقه در اکثر کشورهای اسلامی نوشته و صادر شد. از جمله کتاب‌های منتشر شده عبارت‌اند از: القادیانی و القادیانیه(جمعی از علمای پاکستان)، دفع اوهام توضیح المرام فی الرد علی القادیانیه(شیخ سلیمان ظاهر عاملی)، موقف الامة الاسلامیة من القادیانیه(جمعی از نویسندگان) و ... . بنابراین، اگر شخصی از فرقه احمدیه، ادعاهای غلام احمد قادیانی را مبنی بر ادعای نبوّت بپذیرد کافر است.[12]

---