انجام نمازهای نافله پس از وقت آنها باید به نیت قضا باشد، اما دربارهٔ انجام این نمازها قبل از وقتشان، فقها اختلاف نظر دارند. برخی[1] آن را جایز ندانسته و برخی[2] جایز شمرده و اقامه آن را به نیت مافی‌الذمه صحیح می‌دانند، بعضی[3] نیز آن را فقط در نافله ظهر جایز شمرده‌اند.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[4]
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
در غير زمانی که وقت ادای آن هاست، بايد به نيت قضا خوانده شود و در موارد مشکوک به نيت «مافي الذمه».
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
قبل نمی‌توان خواند ولی می‌توان بعد از نماز به نیت قضا خواند.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
نمازهای مذکور باید در وقت خود خوانده شود.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
تقدیم نوافل در ظهرین خصوصاً اگر بداند که بعداً نتواند عمل کند به قصد استحباب مانعی ندارد ولی جواز تقدیم در نوافل عشائین ثابت نیست.

---