قرآن کریم به عنوان آخرین کتاب آسمانی که بر پیامبر اسلام(ص) نازل شد که تکمیل کننده شرایع پیشین است، و بدیهی است که کتاب‌های آسمانی قبل از خود را - مانند تورات، انجیل، صحف ابراهیم، زبور داوود - تأیید می‌کند، و تعالیم راستین آنها را نور و هدایتی از جانب خدا می‌داند. البته نه آن قسمت از آنها که مورد تحریف قرار گرفته است.
در این‌جا به برخی از این آیات اشاره می‌شود:
1. و هنگامى که به آنها گفته شود به آنچه خداوند نازل فرموده، ایمان آورید، می‌گویند: ما به چیزى ایمان می‌آوریم که بر خود ما نازل شده است. و به غیر آن، کافر می‌شوند، در حالی‌که حق است و آیاتى را که بر آنها نازل شده، تصدیق می‌کند.[1]
2. و این کتابى است که ما آن‌را نازل کردیم، کتابى است پُربرکت، که آنچه را پیش از آن آمده، تصدیق می‌کند.
3. و به دنبال آنها (پیامبران پیشین‏)، عیسى بن مریم را فرستادیم، در حالی‌که کتاب تورات را که پیش از او فرستاده شده بود تصدیق داشت. و انجیل را به او دادیم که در آن، هدایت و نور بود و [این کتاب آسمانى نیز] تورات را که قبل از آن بود، تصدیق می‌کرد و هدایت و موعظه‌اى براى پرهیزگاران بود.[3]
4. از نگاه قرآن ایمان به پیامبران الهی و کتاب‌های آنان از شرایط ایمان اعلام شده است:
پیامبر، به آنچه از سوى پروردگارش بر او نازل شده، ایمان آورده است. و همه مؤمنان [نیز]، به خدا، فرشتگان او و کتاب‌ها و فرستادگانش، ایمان آورده‌اند [و می‌گویند] ما در میان هیچ‌یک از پیامبران او، فرق نمی‌گذاریم [و به همه ایمان داریم].[4]
قرآن کریم با همه این تأییدات، اما تصریح می‌کند که کتاب‌های موجود سرشار از تحریف‌هایی است که از سوی معاندان، یا عالمان منحرف و فاسد بر پیکره آنها وارد شده و تعالیم آنها را مسموم ساخته است:
پس واى بر آنها که نوشته‌‏اى با دست خود می‌نویسند، سپس می‌گویند: این، از طرف خدا است، تا آن‌را به بهاى کمى بفروشند. پس واى بر آنها از آنچه با دست خود نوشتند و واى بر آنان از آنچه از این راه به دست می‌آورند.[5]

---