در کتاب‌های فقهی استدلالی و فتوایی با توجه به روایات زیر، ذبح و یا شکار حیوانات چهارپا یا دوپا(پرندگان) در شب مکروه دانسته شده است؛[1] یعنی بهتر این است که حیوانات چهارپا یا پرندگان در شب ذبح نشوند. مگر هنگامی كه ضرورت اقتضا كند.
1. پيامبر خدا(ص) فرمود: «به سراغ جوجه‌هاى پرندگان در آشيانه‌شان نرويد. همين‌طور به سراغ پرندگان در هنگام خوابشان نرويد تا اين‌كه صبح شود». شخصى پرسید: اى پيامبر خدا! هنگام خواب پرندگان چه زمانى است؟ آن‌حضرت فرمود: «شب، هنگام خواب پرنده است. بنابراين در هنگام خوابش به سراغ او نرو تا اين‌كه صبح شود و به سراغ جوجه‌هاى پرندگان در آشيانه‌شان نرويد تا اين‌كه پر دربياورند و پرواز كنند. آن‌گاه كه پرواز نمودند تير خود را به ‌سويش بينداز و دام خود را برايش پهن كن».[2]
2. ابان بن تغلب گوید: امام صادق(ع) فرمود: «امام سجاد(ع) به غلامانشان دستور می‌داد تا زمانی كه فجر طلوع نكرده، از ذبح حيوانات پرهيز نمايند و می‌فرمود: خداوند شب را براى همه، موجب آرامش و سكون قرار داده است». ابان می‌گويد: سؤال كردم جانم فداى شما باد، اگر ترس مردن حيوان را داشته باشيم چه؟ امام صادق(ع) پاسخ داد: «اگر ترس مردن حيوان را (شب هنگام) دارى، آن‌را ذبح كن».[3]

---