1. وصيّت آن است كه انسان سفارش كند بعد از مرگش براى او كارهايى انجام دهند، يا بگويد بعد از مرگش چيزى از مال او ملك كسى باشد، يا براى اولاد خود و كسانى كه اختيار آنان با اوست؛ قيّم و سرپرست معيّن كند.
شخص وصیت کننده را «موصی» و كسى را كه به او وصيّت مى‌كنند «وَصىّ» مى‌گويند.
2. شرایط موصی: بايد عاقل و بالغ^[1] بوده و از روى اختيار وصيت كند. همچنین بايد، سفيه نبوده و حاكم شرع هم او را از تصرف در اموالش جلوگيرى نكرده باشد.
3. شرايط وصىّ‌: وصى بايد مسلمان، بالغ، عاقل و مورد اطمينان باشد.^[2]
4. شرایط وصیت: وصیت دارای شرط خاصی نمی‌باشد، بلکه وصیت کننده می‌‌تواند به هر امر مشروعی وصیت کند. البته در امور مالی، فقط نسبت به یک سوم از اموالش می‌تواند وصیت داشته باشد، و وصیت او در بیش از یک سوم، نافذ نیست.^[3] جهت آگاهی بیشتر در این زمینه به نمایه 19367 (خصوصیات وصیت‌نامه) درهمین سایت مراجعه نمایید.

---