در فرآیند اجتماعی‌شدن دین و اهداف آن، مشکلات و دشواری‌های بسیاری وجود داشت. قرآن کریم موانع متعددی را در مسیر دعوت و رسالت پیامبران(ع) برمی‌شمارد که برخی از آنها عبارت‌اند از:
1. استکبار و پیروی از هوای نفس: «أَ فَکُلَّما جاءَکُمْ رَسُولٌ بِما لا تَهْوى‏ أَنْفُسُکُمُ اسْتَکْبَرْتُمْ فَفَریقاً کَذَّبْتُمْ وَ فَریقاً تَقْتُلُون»؛‏[1] آیا چنین نیست که هر زمان، پیامبرى چیزى بر خلاف هواى نفس شما آورد، در برابر او تکبر کردید (و از ایمان آوردن به او خوددارى نمودید) پس عده‏‌اى را تکذیب کرده، و جمعى را به قتل رساندید؟!
طبق این آیه، چون سران یهود بعضى از تعالیم و احکام این پیامبران را در برخورد با منافع مادى خود مى‏‌دیدند و گفته‌‏هاى پیامبران را مخالف با هوس‌هاى نفسانى خود مى‌‏یافتند؛ از این‌رو، در مقابل پیامبران الهى گردنکشى و طغیان مى‌‏کردند و با تکبر و خودبزرگ بینى، آن پیامبران را تکذیب مى‌‏کردند و آنها را دروغ‌گو قلمداد مى‏‌نمودند و حتى گاهى بعضى از آنها را به شهادت می‌رساندند.
2. مقاومت صاحبان قدرت و سرمایه: «وَ ما أَرْسَلْنا فی‏ قَرْیَةٍ مِنْ نَذیرٍ إِلاَّ قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ کافِرُون‏[2] و ما در هیچ شهر و دیارى پیامبرى بیم‏‌دهنده نفرستادیم، مگر این‌که مترفین آنها (که مست ناز و نعمت بودند) گفتند ما به آنچه فرستاده شده‏‌اید کافریم.
3. اغواگری‌های شیطان: «به خدا سوگند، به سوى امت‌‌هاى پیش از تو پیامبرانى فرستادیم، امّا شیطان اعمالشان را در نظرشان آراست و امروز او ولىّ و سرپرستشان است و مجازات دردناکى براى آنها است».[3]
4. لجاجت و بهانه‌جویی مردم: «پس (اگر این بهانه‏‌جویان،) تو را تکذیب کنند، (چیز تازه‏‌اى نیست) رسولان پیش از تو (نیز) تکذیب شدند پیامبرانى که دلایل آشکار، و نوشته‌‏هاى متین و محکم، و کتاب روشنى‏‌بخش آورده بودند».[4]

---