شناخت و فراگیری احکام و معارف اسلامی از نظر عمق دارای سطوح و مراتب مختلف است:

الف) شناخت سطحی و آشنایی ابتدایی: مانند فراگیری احکام و آداب و دستورات عملی و اخلاقی و اعتقادی.

ب) آشنایی استدلالی: مانند یادگیری دلایل فقهی احکام عملی و اخلاقی و اعتقادی.

ج) آشنایی به فلسفه و حکمت احکام عملی، اخلاقی و اعتقادی.

یادگیری و پرسش در مرحله ی اول (آشنایی ابتدایی) وظیفه ی هر فرد است و پاسخگویی نسبت به آن ها نیز بر عالمان لازم است، اما یادگیری در مرحله دوم و سوم بدون تحصیل مهارت های لازم علمی و فنی و فراهم نمودن ابزار لازم آن، نتیجه ی مطلوب را در پی ندارد و ممکن است که در نزد بعضی اتلاف وقت تلقی شود. نظیر این که افراد بی اطلاع از مسائل تخصصی پزشکی بخواهند پزشکی را وادار نمایند که دلایل تخصصی فلان مریضی را بیان کند، طبیعی است که در چنین موردی جز اتلاف وقت پزشک و سؤال کننده حاصلی نخواهد داشت.

برای آشنایی با مهارت های لازم در علوم فقهی واجتهادی به پاسخ سؤالات: 1077 (سایت: 1235) با نمایه مبانی صدور فتوی و ادله ی آن؛ سؤال 66 (سایت: 307) نمایه قرآن و اجتهاد؛ سؤال 725 (سایت: 768)  نمایه اختلاف نظر بعضی از مجتهدان در بعضی از مسایل مشترک، مراجعه نمایید.

اما عالمان دین همیشه در تلاش بودند که با انتشار کتاب و تشکیل جلسات پرسش و پاسخ و... سطح معلومات مخاطبان را بالا ببرند و در دو حوزه ی یاد شده نیز با اخلاق اسلامی و چهره ای گشاده به سؤالات پاسخ گویند.

شاهد و مؤید گفته ی ما، پایگاه های متعدد اینترنتی است که برای پاسخگویی به سؤالات حتی در حوزه های دوم و سوم، از سوی عالمان وارسته ی دینی راه اندازی شده است.