الف) براساس گزارش‌های تاریخی؛ صعصعة بن صوحان در زمان حکومت معاویه و در شهر کوفه درگذشت.[1] البته برخی منابع، درگذشت او را بعد از مرگ معاویه اعلام کرده‌اند.[2] برخی نیز بیان کرده‌اند که مغیره، صعصعه را به فرمان معاویه از کوفه به جزیره یا بحرین یا جزیره ابن کافان تبعید کرد و او در آن‌جا جان سپرد.[3] در ضمن، گزارش معتبری را که حاکی از حرکت او به سمت کربلا باشد نیافتیم، بلکه تنها گزارشی که وجود دارد این است که فرزند او «صوحان بن صعصعة بن صوحان» که مردى زمین‌گیر بود، هنگام ورود امام سجاد(ع) به مدینه، از آن‌حضرت(ع) عذرخواهی کرد و امام سجاد عذر او را پذیرفت.[4]
گفتنی است؛ درباره شخص صوحان بن صعصعه نیز جز همین گزارش، اطلاعات دیگری در منابع معتبر نیافتیم.
ب) اگرچه در منابع تاریخی گزارش شده است که «عابس بن ابی شبیب» هنگام آغاز نبرد، کلاه‌خود و زره‌ را از بدنش بیرون آورد؛[5] اما گزارش معتبری ناظر به قمه‌زدن ایشان در صحنه کربلا وجود ندارد، نهایت آن‌که در برخی منابع اعلام شده است قبل از آغاز نبرد، اثر ضربه‌ای در پیشانی او مشاهده می‌شد: «ثم مشى بالسیف مصلتا نحوهم و به ضربه على جبینه»_.[6]
از کجا که این ضربه ناشی از قمه‌زدن در همان روز بوده و اثر باقیمانده از نبردهای قبلی نبوده است؛ زیرا اگر ضربه در همان روز وارد شده بود، طبیعتاً در گزارش اعلام می‌شد که خون نیز بر صورتش روان بود.
به هر حال حتی با پذیرش فرض بسیار ضعیفی که ایشان در همان زمان، زخمی به خود وارد کرده بود، می‌توان آن‌را مانند گزارش ناظر به کوبیدن سر به محمل توسط حضرت زینب(س) ارزیابی کرد.[7]