در مورد برخی از سوره‌های قرآن این ویژگی ذکر شده است:
1. رسول اکرم(ص) فرمود: «اگر کسى سوره انعام را در هر شب تلاوت کند در روز قیامت از زمره کسانى باشد که در امانند، و هرگز آتش جهنّم را به چشم نخواهد دید».[1]
2. امام صادق(ع) فرمود: «هر کس سوره زُمَر را تلاوت کند و آن‌را آسان قرائت کند، خداوند شرف دنیا و آخرت را به او کرامت فرماید، و او را بدون مال و منال و خویشان و وابستگان عزیز می‌گرداند، به طورى که هر کس او را ببیند بزرگش می‌دارد و احترامش می‌گذارد، و خداوند بدن او را بر آتش جهنّم حرام می‌کند...».[2]
3. امام صادق(ع) فرمود: «ثواب کسى که سوره جاثیه را تلاوت کند، این است که هرگز آتش جهنّم را نمی‌بیند، و صداى [هراسناک] آن‌را نمی‌شنود، و با رسول خدا محشور می‌شود».[3]
4. امام صادق(ع) فرمود: «هر کس سوره طلاق و تحریم را در نمازهاى واجب خود تلاوت کند، خداوند مانع از آن می‌شود که در روز قیامت از کسانى باشد که هراسناک و غمناکند، و از آتش دوزخ و آسیب آن در امان خواهد بود، و خداوند او را به خاطر خواندن این دو سوره و مراقبتى که نسبت به آنها داشته است به بهشت می‌برد؛ چرا که این دو سوره متعلق به رسول الله است».[4]
اما باید به این نکته توجه داشت که؛ باید به قرآن مجید به عنوان کتاب زندگی و یک مجموع کامل درس‌های انسان‌سازی نگاه کرد. کسانی که تنها به دنبال قرائت و تلاوت سوره یا سوره‌هایی که ثواب بیشتری دارند، هستند، از برکات تلاوت همه قرآن و نیز عمل به دستورات آن محروم می‌شوند. بنابراین، ثواب و پاداش‌هایی که براى تلاوت قرآن به طور عموم، و یا سوره‌ها و آیات به صورت خاص نقل شده است، به این معنا نیست که اگر انسان آنها را فقط از رو بخواند، چنین مقام‌هایی برای او در آخرت در نظر گرفته می‌شود، بلکه این روایات به قرائت و خواندنی نظر دارند که از روی دقّت، تأمّل و فهم باشد؛ طبیعی است خواندن از روی دقّت و فهم، مقدمه‌ای است برای تفکّر در آیات الهی و عمل به دستورات آن که یکی از آثار آن نجات از آتش جهنم می‌باشد.[5]

---