دستور کلی برای خواندن نمازهای مستحبی، به صورت دو رکعتی است. بنابراین، اگر توصیه به چهار رکعت نماز مستحبی در موردی شده باشد، لازم است دو نماز دو رکعتی خواند.[1]

اما راجع به خواندن این نماز در ایام دیگر سال، در خود روایت تصریح به اجازه این کار شده است که متن روایت به صورت کامل چنین است:

رسول خدا(ص) در روز يک‌شنبه ماه ذى القعده فرمود: «ای مردم! كدام‌يک از شما می‌خواهيد توبه كنيد؟» گفتند: رسول خدا! همه‌ی ما می‌خواهيم توبه كنيم. پیامبر فرمود: «غسل کنید، وضو بگیرید و چهار ركعت نماز بجا آوريد. در هر ركعت يک‌بار "فاتحة الكتاب"، سه‌بار "قل هو اللّه احد" و يک‌بار "معوذتين" (قل اعوذ برب الفلق ‏و قل اعوذ برب الناس) بخوانيد. آن‌گاه هفتادبار استغفار نموده و در پايان "لا حول و لا قوّة إلا باللّه" بگوييد. سپس بگوييد: "يا عزيز يا غفّار اغفر لی ذنوبی و ذنوب جميع المؤمنين و المؤمنات فإنّه لا يغفر الذّنوب إلا أنت"؛ اى عزيز! اى بخشاينده! گناهان من و گناهان تمام مردان و زنان مؤمن را بیامرز كه جز تو كسى گناهان را نمی‌آمرزد».

آن‌گاه فرمود: «بنده‌اى از امت من چنين عملى را انجام نمی‌دهد، مگر اين‌كه از آسمان به او ندا می‌رسد: بنده خدا! عمل را از نو شروع كن كه توبه تو قبول، و گناهانت آمرزیده شد. فرشته ديگر از زير عرش ندا می‌كند: اى بنده! مبارک باد بر تو و بر خانواده و خاندانت. منادى ديگرى صدا می‌زند: در روز قيامت، دشمنانت را از تو راضى می‌نمايند. فرشته ديگرى ندا می‌كند: اى بنده! با ايمان از دنيا می‌روى. دينت از تو گرفته نشده و قبر تو وسيع و نورانى خواهد شد. منادى ديگرى صدا می‌زند: پدر و مادرت راضى می‌شوند، گرچه خشمگين باشند، پدر و مادر، تو و خاندانت بخشيده شده و در دنيا و آخرت خوش رزق خواهى بود. جبرئيل ندا می‌كند: من با فرشته مرگ پيش تو آمده و به او دستور می‌دهم كه با تو خوش‌رفتار بوده، به‌خاطر مرگ آسيبى به تو نرسانيده و به نرمى، روح را از بدنت خارج نمايد».

گفتند: ای رسول خدا! اگر كسى در زمان ديگرى چنين بگويد چطور؟ آن حضرت فرمود: «چيزهايى را كه گفتم براى او نيز خواهد بود. جبرئيل اين مطالب را در شب معراج به من گفت».[2]

گفتنی است؛ این روایت را  تنها سید بن طاوس به نقل از انس بن مالک آورده است و در منابع دیگر شیعی نیامده است. از متن روایت نمی‌توان استنباط دو رکعت یا چهار رکعت نمود؛ زیرا در آن سخنی از تشهد و سلام نیامده اما چون در فقه، نمازهای مستحبی – جز در مواردی که تصریح به خلاف باشد - به صورت دو رکعتی است و از آن‌جا که در مورد این نماز تصریحی به چهار رکعتی بودن وجود ندارد، باید آن‌را به صورت دو نماز جداگانه دو رکعتی خواند و سپس در آخر چهار رکعت، استغفار و دعای آن خوانده شود.

[1]. طباطبایی یزدی، سید محمد کاظم، العروة الوثقی، ج 2، ص 111، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، 1409ق.

[2]. ابن طاووس، علی بن موسی، إقبال الأعمال، ج ‏1، ص 308، بیروت، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1409ق.