«جبروت» یا «عالم مجردات صرف» که از آن به «حضرت لوح المحفوظی» و «عالم ارواح مجرده» نیز تعبیر شده است، همان مرتبه‌ی مفارقات تام در اصطلاح حکمت اسلامی است. موجودات این مرتبه بر دو قسم‌‌اند:

الف) کروبیان: موجوداتى  که تدبیر و تصرفى در عالم اجسام ندارند و غرق در جمال و جلال الاهی‌اند؛ به ایشان «ملائکه‌ی مهیّمه» نیز گفته می‌شود. تهیّم به معناى شدت هَیَمان است. سراسر وجود آنان را عشق به خداى سبحان در برگرفته و براى قبول فیض از حق تعالى نیازى به واسطه ندارند. آنان محو و شیفته‌ی جمال الاهی‌اند؛ و لذا کسى را جز خداى تعالى نمی‌شناسند و حتى به خودشان نیز توجهی ندارند.

ب) روحانیان: موجوداتی هستند که در عین تجرد به عالم اجسام تعلق داشته و در آن تدبیر و تصرف می‌‌کنند.